قبیله ثقیف

معنی کلمه قبیله ثقیف در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
ثقیف از قبایل بزرگ عدنانی ساکن در شهر طائف بود. برخی مفسّران، نزول آیه 168 سوره بقره(2) را درباره ثقیف و دیگر قبایلی دانسته اند که بعضی خوردنی های حلال را بدون دلیل بر خود حرام کرده بودند.
بنابر نقلی، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در آیه 16 سوره فتح(48) ثقیف است.
مفسّران بسیاری نزول آیه 48 سوره مرسلات(77) را درباره ثقیف دانسته اند که برخلاف دستور پیامبر صلی الله علیه و آله، از خواندن نماز خودداری کرده، آن را بر خود عیب دانست.

جملاتی از کاربرد کلمه قبیله ثقیف

واژه ایست که معنای آن دانا و استاد در حرب و طعن و ضرب است، و نیز نام قبیله ثقیف در شبه جزیره عربستان بوده. نقش صفتی آن به صورت نام فامیل یا کنیه اشخاص کاربرد دارد.
حارث بن کلدة بن عمر بن ابوعلاج ثقفی پزشک، شاعر، موسیقی‌دان، خواننده و بربط نواز، آموزگار و مبلغ موسیقی ایرانی در میان اهل مکه بوده است. حارث از قبیله ثقیف و از مردم طائف بود. او پزشک تحصیل کرده در بیمارستان جندی شاپور است.