قانون اثر
معنی کلمه قانون اثر در فرهنگستان زبان و ادب

قانون اثر

معنی کلمه قانون اثر در فرهنگستان زبان و ادب

{law of effect} [روان شناسی] اصلی که بر مبنای آن رفتاری احتمال رخ دادن رفتاری دیگر را در آینده تعیین می کند

معنی کلمه قانون اثر در دانشنامه عمومی

قانون اثر اساساً بیان کنندهٔ این است که در جریان آزمایش و خطا، هرگاه میانِ محرک و پاسخ - در یک وضعیت خاص - رابطهٔ خوشایند و لذت بخشی پدید آید، آن رابطه تقویت می شود و ممکنست دوباره رخ دهد و برعکس، اگر میانِ محرک و پاسخ رابطهٔ ناخوشایند و آزاردهنده ای به وجود آید، کمتر احتمال دارد که پاسخ دوباره در آن موقعیت رخ دهد. این مفهوم بسیار شبیه به نظریه تکامل است، اگر یک ویژگی خاص، یک مزیت و امتیاز را برای تولید مثل فراهم کند آن صفت ادامه خواهد یافت.
ادوارد لی سرندایک، در اواخر قرن نوزدهم، از طریق آزمایش های معروف خود با گربه نشان داد که چگونه جانور به تدریج از طریق آزمایش و خطا یادمی گیرد. هنگامی که گربه در قفس های موسوم به جعبهٔ معما، قرار می گرفت، برای رسیدن به غذا رفتارهایی انجام می داد؛ ولی وقتی کوشش هایی منجر به غذا می شدند، میزان خطای حیوان کاهش می یافت تا جایی که بدون هیچ کوشش اضافی موفّق می شد به غذا دست یابد.
بنابراین وقتی پاداشی بلافاصله به دنبال یکی از رفتارها بیاید، یادگیری عمل قوی تر می شود. ثرندایک این نیرومند شدن را قانون اثر ( به انگلیسی: Law of Effect ) نامید.
در آزمایش های برحاس فردریک اسکینر، موش یا کبوتری را در جعبه ای ( جعبهٔ اسکینر ) قرار می دادند. جعبه دارای اهرم های متفاوتی بود که موجب دریافت غذا یا آب؛ یا برعکس موجب شوک الکتریکی می شدند. حیوان در جعبه به اکتشاف دست می زد و گاهی اوقات تصادفاً میلهٔ تعبیه شده را فشار می داد.
تقویت یا پاداش هر فرایندی است که احتمال بروز یک رفتار خاص را افزایش دهد؛ خواه با ارائهٔ یک محرک دلخواه ( تقویت مثبت ) یا حذف یک محرک آزاردهنده ( تقویت منفی ) .
تنبیه عکس تقویت است و عبارتست از هر فرایندی که باعث کاهش احتمال بروز یک رفتار می شود؛ خواه از طریق ارائهٔ یک محرک آزاردهنده یا حذف محرک خوش آیند.
• شرطی شدن فعال

معنی کلمه قانون اثر در ویکی واژه

اصلی که بر مبنای آن رفتاری احتمال رخ دادن رفتاری دیگر را در آینده تعیین می‌کند.

جملاتی از کاربرد کلمه قانون اثر

در سال ۱۹۲۲، آلبرت انیشتین جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۲۱، «برای خدماتش در زمینه فیزیک نظری و به‌ویژه کشف قانون اثر فوتوالکتریک که گامی اساسی در توسعه مکانیک کوانتومی به‌حساب می‌آید» دریافت کرد. این موضوع به مقاله او در مورد اثر فوتوالکتریک در سال ۱۹۰۵، با عنوان «دیدگاهی اکتشافی درباره تولید و تحول نور» اشاره دارد، که در آن زمان به خوبی توسط شواهد تجربی پشتیبانی می‌شد. سخنرانی آغازین با ذکر مراسم دریافت جایزه نوبل با اشاره به" نظریه نسبیت وی" که شروع شد که یک موضوع بحث پر جنب و جوش در محافل فلسفی بود و همچنین دارای پیامدهای اخترفیزیکی است که در حال حاضر با دقت مورد بررسی قرار می گیرد.