فناستین
معنی کلمه فناستین در لغت نامه دهخدا

فناستین

معنی کلمه فناستین در لغت نامه دهخدا

فناستین. [ ف ِ س ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) بصورت ورقه های کوچک درخشان و بی رنگ متبلور میشود، این دارو بی بو و کمی تلخ است ، در آب سرد و گرم کمی حل میشود. در الکل نیزبه نسبت یک در شانزده الکل 95 درجه قابل حل است. نام شیمیایی آن اکستیل پارااستانیلید است. ( یادداشت مؤلف از درمانشناسی ج 1 ).

معنی کلمه فناستین در فرهنگ فارسی

به صورت ورقه های کوچک درخشان و بی رنگ و متبلور می شود این دارو بی بو و کمی تلخ است در آب سرد و گرم کمی حل می شود .

معنی کلمه فناستین در دانشنامه عمومی

فناستین ( انگلیسی: Phenacetin ) فناستین ( استوفنتیدین، N - ( ۴ - اتوکسی فنیل ) استامید ) یک داروی تسکین دهنده و کاهش دهنده تب است که پس از معرفی آن در سال ۱۸۸۷ به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. از دههٔ ۱۹۷۰ با عنوان خطرناک از مصرف دارویی کنار گذاشته شد ( کانادا در سال ۱۹۷۳، و توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده در سال ۱۹۸۳ ) .
فناستین در سال ۱۹۸۷ در البرفلد آلمان توسط شرکت آلمانی بایر آگ معرفی شد و عمدتاً به عنوان یک مسکن استفاده می شد. این دارو یکی از نخستین کاهش دهنده های تب مصنوعی بود که به بازار آمد. همچنین از نظر تاریخی به عنوان یکی از اولین مسکن های غیرافیونی بدون خواص ضدالتهابی شناخته شده است.
اثرات ضد درد فناستین به دلیل اعمال آن بر روی دستگاه های حسی نخاع است. افزون بر این، فناستین یک اثر مضطرب بر روی قلب دارد، جایی که به عنوان یک اینوتروپ منفی عمل می کند. این دارو یک ضد تب است و روی مغز عمل می کند تا نقطه تنظیم دما را کاهش دهد. همچنین برای درمان آرتریت روماتوئید ( نوع تحت حاد ) و نورالژی بین دنده ای استفاده می شود.

جملاتی از کاربرد کلمه فناستین

کشیدن سیگار٬ زندگی و کار در مکان‌های دارای کادمیوم٬ آزبست٬ نفت و مشتقات٬ گروهی از داروها مانند فناستین و همچنین عامل ارث و ژنتیک