فلک پایه

معنی کلمه فلک پایه در لغت نامه دهخدا

فلک پایه. [ ف َ ل َ ی َ / ی ِ ]( ص مرکب ) بلندپایه. والامقام. ( فرهنگ فارسی معین ).

معنی کلمه فلک پایه در فرهنگ فارسی

( صفت ) بلند پایه والا مقام .
بلند پایه . والا مقام

جملاتی از کاربرد کلمه فلک پایه

از فلک پایه معراج جمال تو گذشت این کجا مرتبه یوسف چاهی باشد
که: ای برتر از نه فلک پایه ات هما پرورش دیده ی سایه ات
قرارگاه تو در زیر خاک خواهد بود تو می بری به فلک پایه بنای که چه؟
ای ملک سایه این چه تعریف است وی فلک پایه این چه تشریف است
بلند است همچون فلک پایه اش پناه غریبان بود سایه اش
وز ساکن آن کاخ فلک پایه که بگذشت افسون بر این عمر گرانمایه که بگذشت
عرش و کرسی و فلک پایه معراج تواند برتر از کون و مکان ساخته بیچون جایت
ای ملک شیوه فرخنده شعار وی فلک پایه عالی مقدار