فلک وار

زهرای دوم رابعه ی ثانیه کز قدر پیدای نهان است فلک وار و ملک سان

سالها چون فلک بسر گشتم تا فلک وار به دیده‌ور گشتم

با مشت خاک من چه کند آتشین میی کآورد در سماع فلک وار شیشه را

سالها چون فلک به سرگشتم تا فلک وار دیده ور گشتم

ای فلک وار از فتوحت دفتر ما پر نجوم وی صدفوار از مدیحت خاطر ما پر درر

بیا ساقیا ساغر می بیار فلک وار دور پیاپی بدار

چو در خون، زار میگردم فلک وار چرا آخر نمیسوزم بیکبار

چو دوری چند گردان شد فلک وار برآمد ناله از مستان بیکبار