فلک رو

رو که روشن بتست جرم فلک رو که خرم بتست طبع جهان

آن شب بهروز که در وعده بود چون که ازین اوج فلک رو نمود

یکی را خواه تا در ره نمانی فلک رو باش تا در چه نمانی

از فلک رو به زمین شاهد ناهید آورد از سما سوی ثری عقد ثریا آمد

بر فلک رو این دم از عیسی بپرس تا خری رهوار بی پالان که یافت