فلک رای

معنی کلمه فلک رای در لغت نامه دهخدا

فلک رای. [ ف َ ل َ ] ( ص مرکب ) آنکه اندیشه و رایش به بلندی فلک است. بلندفکر. بلنداندیشه. ( یادداشت مؤلف ). آنکه تدبیرش همسان تدبیر آسمان است. ( فرهنگ فارسی معین ).

جملاتی از کاربرد کلمه فلک رای

ای سراسیمه قهر تو سپهر دوار گرنه طاقی، ز چه نه طاق فلک رای مدار؟
ای ز بر و زیر سر و پای تو زیر و زبر‌تر ز فلک رای تو
ناصردین شاه یل مفخر شمس و زحل آن که ز روز ازل رای فلک رای اوست
حکم ترا مطیع بود روز و شب فلک رای ترا نماز برد سال و مه صواب
زجیب فلک رای پیرت زبرباد کفت دامن بخت برنا گرفته
دو نایبند فلک رای و آفتاب هنر دو چاکرند فزونی تن و بزرگی جان
بر فلک رای تو مدار مدارج بی فلک از رای تو معان معانی