فلک ثابته

معنی کلمه فلک ثابته در لغت نامه دهخدا

فلک ثابته. [ ف َ ل َ ک ِ ب ِ ت َ / ت ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فلکی است که کواکب ثابته یعنی کواکب غیرسیار بر وی مرکوزند، و آن فلک هشتم است و در شرع آن را کرسی نامند و حکمافلک البروج گویند. ( غیاث ). رجوع به فلک البروج شود.

معنی کلمه فلک ثابته در فرهنگ فارسی

فلکی است که کواکب ثابته یعنی کواکب غیر سیار بروی مرکوزاند و آن فلک هشتم است و در شرع آن را کرسی نامند و حکما فلک البروج گویند .

جملاتی از کاربرد کلمه فلک ثابته

صفت تخت که همچون فلک ثابته بود واز شه شرق به خورشید شرف داد مکان