فلاوی
جملاتی از کاربرد کلمه فلاوی
عیسی (یشوع) نام رایجی در میان یهودیان معاصر تولد عیسی بوده‌است. یوسف فلاوی مورخ یهودی قرن اول میلادی در نوشته‌های خود حداقل به ۲۰ فرد مختلف که عیسی نام داشته‌اند اشاره کرده‌است.
هارولد دبلیو آتریج در یوسبیوس، مسیحیت و یهودیت ادعا می‌کند که روایت یوسف فلاوی دقیق بوده و الکساندر یانائوس (حدود ۸۰ پیش از میلاد) شهر پلا، اردن در موأب، را ویران کرده‌است؛ زیرا ساکنان از پذیرش آداب و رسوم ملی یهودیان خودداری کردند. موریس سارتر در مورد سیاست یهودی سازی اجباری اتخاذ شده توسط هورکانوس، اریستوبولوس یکم و الکساندر یانائوس" می‌نویسد، که «به مردم تسخیر شده یک انتخاب بین اخراج یا تغییر دین را پیشنهاد دادند.» ویلیام هوربری فرض می‌کند که جمعیت کوچک یهودی موجود در گالیله سفلی با تغییر دین اجباری در حدود ۱۰۴ قبل از میلاد به‌طور گسترده گسترش یافته‌است.
تب دنگی توسط ویروس دنگی ایجاد می‌شود. در سیستم علمی که ویروس‌ها را دسته‌بندی و نام‌گذاری می‌کند، ویروس دنگی را در خانواده «فلاوی ویرید» قرار داده و از جنس «فلاوی ویروس» می‌دانند. دیگر ویروس‌ها نیز از همین خانواده‌اند و باعث بیماری انسان‌ها می‌شوند. برای مثال «ویروس تب زرد»، «ویروس نیل غربی»، «ویروس التهاب مغز یا آنسفالیت سنت‌لوئیس»، «ویروس آنسفالیت ژاپنی»، «ویروس آنسفالیت منتقل شده از ساس»، «بیماری جنگل کیاسانور» و «ویروس تب هموراژیک اُمسک» همه از خانواده فلاوی ویریدند. بیشتر این ویروس‌ها از طریق پشه و ساس پخش می‌شوند.
هِرود یکم (عبری:הוֹרְדוֹס) که با عنوان هِرود بزرگ نیز شناخته می‌شود، پادشاه یهودیه و حاکم دست‌نشانده آن از سوی امپراتوری روم بود. او بیشتر برای احداث پروژه‌های عظیم ساختمانی در دوران حکومتش شناخته شده‌است. از جمله این آثار می‌توان به بازسازی معبد دوم در اورشلیم و توسعه پایگاه آن اشاره کرد. جزئیات سرگذشت او در آثار یوسف فلاوی مورخ رومی–یهودی ثبت شده‌است. پس از مرگ هرود در سال ۴ پیش از میلاد، رومیان پادشاهی او را میان سه پسر و خواهرش تقسیم کردند. از هرود در انجیل متی به عنوان پادشاه یهودیه که دستور کشتار کودکان را در زمان تولد عیسی می‌دهد یاد شده‌است، اگرچه صحت تاریخی آن معلوم نیست.
واژه تئوکراسی از واژه یونانی θεοκρατία به معنی «حکومت خداوند» ریشه می‌گیرد. تئوکراسی اولین بار توسط یوسف فلاوی در قرن اول میلادی مطرح شد تا ویژگی‌های حکومت یهودیان را مشخص کند. جوزفیوس این چنین استدلال کرد که حکومت یهودیان به دلیل آنکه در هیچ‌کدام از سه نوع دولت شناخته شده یونانی‌ها، یعنی پادشاهی، آریستوکراسی و آنارشیسم (به مثابه پارادوکس هر نوع حکومتی) جا نمی‌گرفت، منحصر به فرد به حساب می‌آمد، از همین رو یوسف تئوکراسی را به عنوان چهارمین شکل حکومتی که در آن خدا و قوانینش قدرت مطلق هستند تفسیر کرد. تعریف یوسف فلاوی تا قبل از عصر روشنگری کاملاً قابل قبول بود تا زمانی که این اصطلاح شروع به کسب مفاهیم جامع‌تر و به صورت غیرقابل انکاری منفی کرد، به‌خصوص وقتی که مورد تفسیر هگل قرار گرفت.
تصلیب نوعی مجازات در مدیترانهٔ شرقی بود که به به وسیلهٔ بستن یا به میخ کشیدن فرد به چوب میله یا صلیب انجام می‌شد. این عمل قرن‌ها قبل از رومیان سابقه داشت و توسط مردمان دیگری هم انجام می‌شد؛ هرودوت در تاریخ خود به انجام این رسم توسط ایرانیان اشاره کرده‌است. در منابع تاریخی آمده که اسکندر مقدونی هزاران نفر را به صلیب کشید. یوسف فلاوی روایت کرده که پادشاهی یهودی به نام الکساندر یانوس برای مجازات فریسیان که با دشمن خارجی همدست شده بودند، تعداد زیادی از ایشان را مصلوب کرد؛ او احتمالاً به همین دلیل در طومارهای دریای مرده «شیر خشم که مردان را زنده می‌آویخت» خطاب شده‌است. آشوریان و سکاها از دیگر مردمانی بودند که مجرمان را مصلوب می‌کردند.