پیره زن

که بوده است در روزگار کیان یکی پیره زن را یکی ماکیان

در فراق آن جوان پاکباز پیره زن پیوسته در سوز و گ د از

نبینی برق که‌آهن را بسوزد چراغ پیره زن چون برفروزد؟

اینهمه تحفه که گفتی بنثاره ره شاه مثل یوسف مصر و رسن پیره زن است

پس برو آن پیره زن را گو خبر تا بیاید بنگرد روی پسر

عاقبت روزی بسی مرگ اوفتاد پیره زن را کار از برگ اوفتاد

اگر پیره زن بود و گر طفل خرد گه داد خواهی بدو راه برد

یکی از نیکان، سلطان را در خواب دیده گفت: خدا با تو چه کرد؟ گفت: اگر نه دعای آن پیره زن بودی مرا عذابی می کردند که اگر بر همه اهل زمین قسمت می نمودند همگی معذب می شدند.

صبر کرد القصه روزی پادشاه تا برفت آن پیره زن زان جایگاه

روز دیگر ناگه ان یک پیره زن مو کنان و رو خراشان نعره زن