گدروزیا

معنی کلمه گدروزیا در لغت نامه دهخدا

گدروزیا. [ گ ِ رُ ] ( اِخ ) گدروزی . با بلوچستان کنونی تطبیق میکنند. ( ایران باستان ص 1683 و 1870 ).

جملاتی از کاربرد کلمه گدروزیا

منطقهٔ گوادر در دوران باستان بخشی از استان گدروزیا در شاهنشاهی ایران بود. و در نوزدهم در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار این منطقه بهمراه دیگر مناطق بلوچ نشین در قرارداد گلد اسمیت اول به بریتانیا واگذار شد طبق این قرارداد کلات و مکران و بلوچستان از حاکمیت ایران انتزاع و به بریتانیا واگذار گردید و بلوچستان انگلیس تبدیل گشت.
گدروزی (به یونانی: گدروزیا) نامی است که یونانی‌ها به بلوچستان دادند. بسیاری از مورخان، ساتراپی گدروزیا را منطبق بر ساتراپی مکا دانسته‌اند و تمایزی بین این دو ساتراپی قائل نمی‌شوند.
در دوره هخامنشیان سرزمین ایران از شرق رود سیحون، غرب دریای اژه، شمال دریای خزر و دریای سیاه و کوههای قفقاز و از جنوب به دریای عمان و خلیج فارس منتهی می‌شد. بعضی از ایالتهای آن: ایالت نیمه جنوبی پارس با مرکز پارسه، ایالت جنوب غربی شوش با مرکز شهر شوش، ایالت ماد در شمال غرب با شهر مهم اکباتان (همدان)، ایالت هیرکانی یا گرگان در محدوده شمال و ساحل دریای خزر و شهر مهم آن هیرکانا یا جرجان (گرگان)، ایالت پارت یا خراسان و قومس (سمنان) امروزی، ایالت زرنگ، نیمروز، سکستان یا سیستان در جنوب شرق، ایالت کرمانیا در ساحل خلیج فارس، ایالت گدروزیا (بلوچستان) در مشرق کرمان و جنوب سیستان.