کاپت

جنگ پس از مرگ شارل چهارم و پایان شاخهٔ اصلی دودمان کاپت آغاز شد. چون هیچ وارث مذکری در شاخهٔ اصلی خاندان کاپت وجود نداشت، ادوارد سوم، پادشاه انگلستان که نوه فیلیپ چهارم و خواهرزاده شارل چهارم، پادشاهان فرانسه بود، مدعی تاج و تخت این کشور شد. از سوی دیگر، اشراف فرانسه ترجیح دادند برای جلوگیری از تسلط یک انگلیسی بر کشورشان، فیلیپ ششم را که نوه فیلیپ سوم و عموزاده شارل چهارم بود، به پادشاهی برگزینند. به این ترتیب، فیلیپ ششم به عنوان نخستین پادشاه دودمان والوآ بر تخت فرانسه نشست.

در مراحل بعدی امپراتوری روم، گال در معرض حملات و مهاجرت‌های وحشیانه قرار گرفت که مهم‌ترین آنها توسط فرانک‌های ژرمنی بود. پادشاه فرانک، کلوویس یکم، در اواخر قرن پنجم بیشتر گال را تحت سلطه خود متحد کرد و زمینه را برای سلطه فرانک‌ها در منطقه برای صدها سال فراهم کرد. قدرت فرانک‌ها در زمان شارلمان به اوج خود رسید. پادشاهی قرون وسطایی فرانسه از بخش غربی امپراتوری کارولنژی شارلمان، که به نام فرانک باختری شناخته می‌شود، ظهور کرد و تحت حکومت خاندان کاپت که توسط هوگ کاپه در سال ۹۸۷ تأسیس شد، به برجستگی بیشتری دست یافت.

پادشاهی بورگوندی سابق فرانک به دو بخش فرانک خاوری و فرانک باختری بر اساس پیمان وردون در سال ۸۴۳ تقسیم شده بود. در حالی که بخش شرقی به پادشاهی بورگوندی-آرل که شامل کنت‌نشین آزاد بورگوندی تکامل یافت و در سال ۱۰۳۲ به امپراتوری مقدس روم ملحق شد، دوک‌نشین غربی بورگوندی که در سال ۹۱۸ توسط ریچارد قاضی تأسیس شد، در سال ۱۰۰۲ به عنوان یک شاه‌نشین سلطنتی فرانسه خاندان کاپت در زمان پادشاه روبر دوم تبدیل شد. برای برآورده کردن خواسته‌های اشراف بورگوندی برای خودمختاری، پادشاه روبرت پسر دوم خود آنری را در حدود سال ۱۰۱۶ به عنوان دوک بورگوندی منصوب کرد. عنوانی که پس از اینکه آنری جانشین پدرش به عنوان پادشاه فرانسه شد، در سال ۱۰۳۱ به برادر کوچکترش روبر یکم و نوادگانش رسید.

این درگیری قسمتی از مبارزه یک قرنی بین دودمان کاپت و دودمان پلانتاژنه بر سر قلمروهای آنژوین در فرانسه بود که با به سلطنت رسیدن هنری دوم در سال ۱۱۵۴ و رقابت او با لوئی هفتم آغاز شد و با پیروزی لوئی نهم بر هنری سوم در نبرد تیلبورگ در سال ۱۲۴۲ به پایان رسید.

اولین اقدام این کنوانسیون اعلام جمهوری و سلب همهٔ قدرت‌ سیاسی از شخص پادشاه بود. مدتی بعد، لویی شانزدهم، که در آن زمان یک شهروند معمولی با نام خانوادگی کاپت بود، به جرم خیانت در دسامبر ۱۷۹۲ محاکمه، در ۱۶ ژانویه ۱۷۹۳ محکوم و در ۲۱ ژانویه، اعدام شد.