کامپو

باشگاه ناپلی قرار بود در سال‌های منتهی به جنگ جهانی دوم با نتایج صعودی و نزولی در سری آ رو به افول بگذارد. آنها در سال ۱۹۳۷ و دوباره در سال ۱۹۴۰ با سقوط به دسته پایین رفتند، جایی که با تفاضل گل ۴ گل باقی ماندند. بر فراز لیگوریا فقط یک فصل پیش از این، آنها پنجم شده بودند. در سال ۱۹۴۲ ناپولی سرانجام به سری بی سقوط کرد و تنها ۴ امتیاز آنها را از شش تیم بعدی جدا کرد. در سری بی، در سال ۱۹۴۳، ناپولی با دو امتیاز صعود مستقیماً از صعود محروم شد و درست پس از برشا در رده سوم قرار گرفت. در پایان فصل، استادیوم جورجیو آسکارلی خود را ترک کرد و به کامپو وومرو نقل مکان کرد.

ایزابل در ۲۶ نوامبر ۱۵۰۴ میلادی در مدینا دل کامپو اسپانیا درگذشت و دخترش خوانا با نایب‌السلطنگی فرناندوی دوم جانشین او شد.

اولِیلا دل کامپو دهستانی در استان آلمریای اسپانیا است.

آگیلار د کامپو ۳۰٫۶۲ کیلومترمربع مساحت و ۷٬۲۴۲ نفر جمعیت دارد و ۸۹۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.

هنری وارد گالیسیا شد، چند شهر را گرفت و سپس شهر لئون را در آوریل گرفت. پس از این، کل استان گالیسیا تحت تصرف هانری درآمد. او در سال ۱۳۶۹ دوباره وارد کاستیل شد و پدرو را پس از نبرد کامپو دو مونتیل به قتل رساند و با عنوان انریکه دوم پادشاه کاستیا شد و بلافاصله با برکناری یهودیان از مقامات عالی، حکومت خود را مستحکم کرد. کاستیا، در این زمان، متحد سرسخت فرانسوی‌ها در جنگ‌های جاری آنها شد.

پس از جنگ ائتلاف اول که با معاهده کامپو فرمیو به پایان رسید ، دولت جمهوری لوکا تصمیم گرفت با هدف حفظ استقلال خود ، مذاکراتی را با جمهوری تازه تاسیس سیسالپین آغاز کند.لوئیجی ماتئوچی حقوقدان ، پدر فلیسه ماتئوچی مشهور ، برای مذاکره با ناپلئون به میلان فرستاده شد.

پیروزی جمهوری فرانسهپیمان کامپو فورمیو، معاهده لونیفیل، پیمان اتحاد (۱۸۰۰), پیمان آمیان

در هنرهای تجسمی، خاصه نقاشی، فرار لوط و دخترانش از شهر و رابطه جنسی آن‌ها بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. به‌طور معمول، در چنین نقاشی‌هایی نابودی سدوم در پس‌زمینه اثر دیده می‌شود. گاه همسر لوط نیز -- به شکل ستونی با سر او -- در آثار حضور دارد. فرسکویی از بنوتزو گوتزولی در کامپو سانتوی پیزا، نقشی در راهروی رافائل در واتیکان و اثری از پائولو ورونزه در موزه لوور از جمله آثار رنسانسی دربارهٔ لوط هستند. آثاری از آلبرشت آلتدورفر و کوئنتین ماسیس از موزه وین، از لوکاس فان لیدن در لوور، از داوید تنیرز (مونیخ) سیمون ووئه (موزه استراسبورگ) و یک طراحی از رامبرانت از جمله دیگر آثارند.

خاندان سلطنتی لوکزامبورگ در سال ۹۶۳ میلادی به‌وسیله زیگفری تأسیس شد. شارل چهارم در سال ۱۳۵۴ میلادی لوکزامبورگ را به سطح دوک‌نشین ارتقا داد. این دوک‌نشین در ۱۴۴۳ با بورگاندی متحد شد. دژ لوکزامبورگ بر اساس معاهده اوترخت به سال ۱۷۱۳ میلادی به اتریش واگذار شد و پس از آن بر اساس صلح‌نامه کامپو فورمیو به فرانسه ملحق شد. بعد از کنگره وین در سال ۱۸۱۵ لوکزامبورگ به‌عنوان ملک شخصی به ویلیام اول، پادشاه هلند، واگذار شد.

شبکه خبری «بی‌بی‌سی» مدعی شد که کشتی تجاری کامپو اسکوئر، متعلق به شرکت کشتیرانی زودیاک، جمعه ۲۱ بهمن ۱۴۰۱ در خلیج‌فارس هدف حمله قرار گرفته است.