پرا
معنی کلمه پرا در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه پرا
بوبریتیسکی در جزایر یونان نمادها و نشانه‌های بصری را نقاشی می‌کرد و در یک نیکلودئون در پرا پیانو می‌زد، تابلوها و نمادهای شهری را در قسطنطنیه (استانبول کنونی) نقاشی کرد و یک نقاشی دیواری مهم بیزانسی را در یک مسجد در ترکیه کشف کرد. او در نهایت با طراحی مجموعه‌ای از صحنه‌ها و لباس‌های گروه بالهٔ روسی در قسطنطنیه، راه خود را به آمریکا باز کرد.
در سال ۱۷۶۷، وقتی که شهر به علت بی کفایتی فرمانروایان آن رو نابودی می‌رفت، ارتش مهاجم برمه یک گروه از ساکنان را محاصره کرده و به اسارت گرفتند، در میان اسرا تعداد زیادی از موای‌تای‌کاران نیز وجود داشتند که توسط مردان برمه‌ای «گونگ سوکی پرا نای» گروه «پوسام تون» در شهر اونگوآ، بازداشت شده بودند.
جووانی د پرا آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۲۸ میلادی انجام داد.
او با نام آنا ترزا د لا پارا سانجو در تاریخ ۵ اکتبر ۱۸۸۹ در پاریس متولد شد. پدر او رافائل پرا هرنیز، سفیر ونزوئلا در برلین و مادرش ایزابل سانوو دو پارا است. آنا پنج برادر و خواهر داشت و دوران تحصیلیش را در مدرسه اسپانیایی گذارند و در آنجا او به شعر و ادبیات علاقه پیدا می‌کند و در سن ۱۹ سالگی به کاراکاس بازگشت.
چو پروانه زجانش نیست پرا کسی کاو یاربی پروا گرفته
چو شد صبح و خورشید رخشان دمید پرا کنده شد نورو خور سر کشید
جام زرین فلک سیم پرا کند به صبح جام زرکش به صبوحی زکف سیمبران
خورشید ملک رفت به خاک سیه فرو خاک سیاه بر سر گردون پرا کنید
بگفتا شها لشکر آماده گشت ابر دشت خیمه پرا گنده گشت
بپای من که حدیثم ز طره و لب تست هوا عبیر پرا کند و ابر مروارید
اندر تبار خواجه وجدان او مدیح مشت پرا که شعر پراکنده در بهار
ریزد از هم آشیان‌ها را چمن پرا چرا گر چمن را بهر مرغان چمن می‌پرورد
در اواخر ماه مه ۱۲۹۹ زمانی که شرایط سیاسی در گورجستان تغییر کرد و نظم کهن در حال فروریختن بود، گورجیف و یارانش پای پیاده به باتومی در کرانهٔ دریای سیاه و سپس به استانبول رفتند. گورجیف آپارتمانی در خیابان کومباراجی در پرا اجاره کرد و سپس در خانهٔ شمارهٔ ۱۳ خیابان عبدالطیف یمنسی سوکاک نزدیک برج گالاتا منزل کرد. این آپارتمان نزدیک خانقاه فرقهٔ مولویه درویشان بود، جایی‌که گورجیف، پی.دی. آسپنسکی و توماس دوهارتمن سماع چرخ درویشان را تجربه کردند. در استانبول گورجیف با کاپیتان جان جی بِنِت ملاقات کرد که در آن زمان رئیس سازمان مخفی ارتش انگلیس در قسطنطنیه بود. دیرتر بِنِت از پیروان گورجیف و آسپنسکی شد.