یک قد

بر دوش پیمبر چو نهادی قدم، آمد معراج تو بالاتر ازو یک قد و بالا

بسی بریدم و یک قد آرزو بنکرد لباس هیچ مرادی ز تنگ پهنایی

خواهرانی همه بر یک قد و یک اندازه که سعادت همه از دیدنشان گیرد فال

از زمین تا آسمان یک قد مژگان بیش نیست همچو شبنم روز و شب گر چشم تر باشد مرا

که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوز

درازی او بود یک قد میل شکم زرد و تن تیره مانند نیل

شود گر ز آتش صدایی بلند پرد یک قد شعله از جا سپند