یرمیا

معنی کلمه یرمیا در لغت نامه دهخدا

یرمیا. [ ی َ ] ( اِخ ) یرمیاه. ارمیا. یکی از انبیای بنی اسرائیل است. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به ارمیا شود.

معنی کلمه یرمیا در فرهنگ اسم ها

اسم: یرمیا (پسر) (عبری) (تلفظ: yarmiyā) (فارسی: يَرميا) (انگلیسی: yarmiya)
معنی: یهوه به زیر می اندازد، ( = ارمیا ) یرمیا یعنی «یهوه به زیر می اندازد»، ( اَعلام ) نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل پسر حلیقا و دومین از انبیای اعظم عهد عتیق، ( عبری ) ( = ارمیا ) یرمیا یعنی ' یهوه به زیر می اندازد '، ارمیا، بزرگ داشته شده، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل

جملاتی از کاربرد کلمه یرمیا

بنا بر آثار بسیاری از مورخان قرون وسطی، از جمله یرمیا چلبی، این صومعه توسط گریگور روشنگر در سده چهارم میلادی پایه‌گذاری شده‌است. گاندزاسار در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۸۱۶ یکی از مقرهای کلیسای مرسلی ارمنی بوده و مقر اسقف اعظم پارکو ماردیروسیان، خلیفهٔ ارمنی‌ها آرتساخ بود.
در نوشته‌های کهن تیما را سرزمینی یهودی‌نشین با چاه‌های پرآب و ساختمان‌های زیبا یادکرده‌اند. تیگلت‌پیلسر سوم از تیماییان خراج دریافت می‌داشته‌است و سناخریب هنگامی که از دروازه‌های نینوا نام می‌برد از دروازهٔ صحرا یاد می‌کند که تیماییان از این دروازه پیشکش‌های خود را به نینوا می‌اورده‌اند. یرمیا هم در پیشگویی خود از تیما و سرنوشتش نام‌می‌برد. در منابع آشوری از تیما نام می‌برد. در آینده دودمانی عرب بر تیما فرمان می‌رانند. در سدهٔ هشتم پیش از میلاد از دو شهبانوی عرب آن سامان-شمسی و زبیبی- یاد می‌شود.