یازدهم محرم

معنی کلمه یازدهم محرم در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پس از شهادت امام حسین علیه السّلام در عاشورای سال شصت و یک هجری، عمر بن سعد به همراه یارانش تا ظهر روز یازدهم محرم در سرزمین کربلا ماندند و به جمع آوری و تدفین کشتگان خود پرداختند.
آن گاه در حالی که اجساد بی سر و مطهر امام علیه السّلام و یارانش را بر روی زمین رها کرده بودند، بانگ الرحیل سر داده زنان و دختران سالار شهیدان را که امانت های رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم در میان امتش بودند را در برابر دیدگان هزاران دشمن با رویی گشوده و بدون چادر و پوشش بر شترهای برهنه و بی جهاز سوار کردند و همانند اسیران ترک و روم و در حالی که در اوج مصیبت و غم و اندوه به سر می بردند به سوی کوفه حرکت کردند.
وداع با شهیدان کربلا
به دستور عمر بن سعد سپاه کوفه کاروان اسرا را از میان قتلگاه عبور دادند. (در برخی از منابع آمده که عبور اسرا از میان قتلگاه به درخواست خود اسرا بوده است). در پی این اقدام ناجوانمردانه، داغ اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم تازه شد و صدای شیون و زاری آنان به آسمان برخاست.
← روایت یکی از سپاهیان عمر بن سعد
بسیاری از مورخان و سیره نگاران اعم از شیعه و سنی بر این اعتقادند که در روز یازدهم محرم و پس از عزیمت سپاه عمر بن سعد به سوی کوفه، گروهی از بنی اسد که در غاضریه ساکن بودند، خود را به اجساد مطهر امام حسین علیه السّلام و یارانش رسانده بر آنان نماز گزارده و آنان را دفن نمودند.
← چگونگی دفن شهدا
...

جملاتی از کاربرد کلمه یازدهم محرم

اما درگیری‌های پراکنده‌ای در روز جمعه یازدهم محرم نیز گزارش می‌شد.