گلوبین

گلوبین

معنی کلمه گلوبین در فرهنگ عمید

پروتئینی نامحلول در آب و محلول در اسید و قلیا که با هماتین ترکیب می شود و هموگلوبین را می سازد.

معنی کلمه گلوبین در دانشنامه عمومی

گلوبین ( انگلیسی: Globin ) نام گروهی از پروتئینهای حلقوی هستند.
پروتئینهای بدن انسان به سه گروه اصلی پروتئینهای غشایی ( غشای سلول ) ، پروتئینهای حلقوی و پروتئینهای ساختاری یا فیبروز ( مانند کلاژن، کراتین و الاستین ) تقسیم می شوند. پروتئینهای حلقوی شامل دو گروه اصلی گلوبین ها و آلبومینها هستند. گلوبینها مانند هموگلوبین، میوگلوبین و گلوبولینها.
سه پروتئین اصلی خون عبارتند از گلوبولینها، آلبومینها و فیبرینوژن.

جملاتی از کاربرد کلمه گلوبین

شدت بیماری به میزان تولید گلوبین بتا طبیعی توسط ژن بتا بستگی دارد.
هنگامی‌که ژن بتا گلوبین بتا تولید نکند، شرایطی مشابه با کم خونی داسی شکل ایجاد می‌شود. هرچه گلوبین بتای بیشتری توسط ژن بتا تولید شود، شدت بیماری کاهش می‌یابد.
اریتروسیتها (سلول‌های قرمز خون) که در مغز استخوان تولید می‌شوند پس از طی عمر یا آسیب دیدگی٬ در طحال دفع و تخلیه شده و هموگلوبین این سلول‌ها به هم و گلوبین (که به اسید آمینه برگشت می‌شود)شکسته می‌شوند.
سرولوپلاسمین پروتئینی از نوع آلفا دو گلوبین و یک گلیکوپروتئین است که ۷٫۵ درصد آن کربوهیدرات بوده و وزن ملکولی ان حدود ۱۵۱۰۰۰ دالتون می‌باشد.