گرگوریوس

دست‌نوشتهٔ این دانشنامه تا پایان زندگی نویسنده به رشتهٔ تحریر در می‌آید؛ ولی با مرگ او در سال ۲۳ ناتمام می‌ماند. متن آن تا دوران باستان پسین سالم می ماند، ولی تا سدهٔ ششم به آن توجه زیادی نمی‌شد. از سدهٔ نهم، نویسندگان بیزانسی بارها به آن استناد می‌کنند. نمونه‌های بسیاری از آنها را از سدهٔ پانزدهم به دنیای غرب می‌آورند، که متعلق هستند به: جووانی آئوریسپا (۱۴۲۴)، فرانسوا فیلِلف (۱۴۲۷)، ایزیدور کیِفی (۱۴۳۸)، بازیلیوس بساریون (۱۴۴۶) و سیریاکوس آنکونایی (۱۴۴۸). نخستین‌بار گوارینوی ورونایی میان سال‌های ۱۴۵۳ و ۱۴۵۸، به‌خواستِ پاپ نیکلاس پنجم، این دانشنامه را به زبان لاتین برمی‌گرداند. همزمان با او، گرگوریوس تیفرناس نیز ترجمهٔ خویش را ارائه می‌کند.