گاه شماری
معنی کلمه گاه شماری در لغت نامه دهخدا

گاه شماری

معنی کلمه گاه شماری در لغت نامه دهخدا

گاه شماری. [ ش ُ / ش ِ ] ( حامص مرکب ) تقی زاده نوشته اند: اصطلاح «گاه شماری » را که با اصطلاح آلمانی تزایت رشنونگ و اصطلاح قدیم عربی معرفةالمواقیت وفق میدهد وضع و مطرداً آن را استعمال کرده ایم چه برای حساب زمان بدبختانه ما در فارسی اسم مأنوسی نداریم. در کتب قدیمه لفظ «تاریخ » را برای این معنی نیز استعمال میکردند ولی چون این لفظ در کتب فارسی برای پنج معنی مختلف که به فرانسوی امروز بکلمات : دات ، هیستوار، ار، کرنولژی ، کالاندریه تعبیر می کنند استعمال میشد محض احتراز از التباس باید لفظ دیگری برای این معنی اخیر ( یعنی بمعنی علمی کالاندریه فرانسوی ) که منظور ما در این مقاله است اختیار کرد. لفظ تقویم در فارسی برای معنی معروف آن که در زمان قدیم آن را «دفتر سنه » میگفتند استعمال شده نه برای طریقه حساب زمان و لهذا نمیتوان آن را بمعنی حساب زمان هم استعمال کرد ولو آنکه در زبان فرانسه مثلاً برای هر دو معنی یک کلمه استعمال میشود.( گاه شماری تقی زاده. حاشیه ص 1 ). و هم در ذیل همین کتاب درباره «دفتر سنه » نوشته اند: اصطلاح «دفتر سنه » برای تقویم علاوه بر کتب بیرونی در زیج ابن یونس مسمی به الزیج الکبیر الحاکمی که در اواخر قرن چهارم تألیف شده نیز در ضمن عبارت «تقویم الکواکب فی دفتر السنه » استعمال شده است ولی لفظ تقویم هم برای این معنی خود بسیار مستحدث نیست چه در مجمل الاصول کوشیار نیز همین کلمه بهمین معنی مصطلح امروزه استعمال شده. ( مجمل فی احکام النجوم ) نسخه کتابخانه دیوان هند درلندن بعلامت 1919 ورق 13 و هم چنین در ثمارالقلوب ثعالبی. ( گاه شماری ص 210 ).

معنی کلمه گاه شماری در فرهنگ معین

(شُ یا ش ) (اِ. ) روش اندازه گیری و تقسیم بندی زمان به بخش های مساوی ، تقویم .

معنی کلمه گاه شماری در فرهنگ فارسی

نگاهداشتن و معرفت حساب زمان معرفه المواقیت .

معنی کلمه گاه شماری در فرهنگستان زبان و ادب

{chronology} [زبان شناسی] ترتیب روی دادن تغییرات و تحولات زبانی یا تنظیم این تغییرات به ترتیب زمان

معنی کلمه گاه شماری در دانشنامه عمومی

گاه شماری، یا تقویم، ( به انگلیسی: Calendar ) دانش و فنّ تعیین و نگهداری حساب زمان. از طرفی تقویم، گاهنامه، سالنما یا سالنامه معمولاً برای صورت نتایج یا جدول محاسبات یک سال یا یک دوره زمانی خاص اطلاق می شود.
واژهٔ تقویم معانی گوناگونی دارد:
در لغت نامه دهخدا ذیل این کلمه معانی مختلفی آمده است، از جمله: محاسبه کردن وقت ها، اوراقی چند که در آن حرکات کواکب و تأثیرات آن را نویسند، گاه شمار و …
در قرآن «لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم» تقویم به معنی اندازه، تناسب، تعدیل و ترکیب آمده است. در تفسیر تاریخ طبری می خوانیم: «از بهر آن گفت فی احسن تقویم که آنگه، که آدم را بیافرید؛ هیچ خلق بر پشت زمین نبود نیکوتر از آدم، از بهر آن که خدای عزوجل او را به ید خویش بیافرید و ید این جایگاه قدرت است. » در تفسیر نمونه ذیل این آیه آمده است: «تقویم به معنی درآوردن چیزی به صورت مناسب و نظام معتدل و کیفیت شایسته است و…»
تقویم در اصطلاح نجومی، مجموعه ای از اصول و قوانین است که برای تنظیم زمان و تطبیق سال حقیقی ( مدت زمان یک دور کامل زمین به دور خورشید ) با سال مجازی ( مدت زمانی که انسان ها در محاسبهٔ سال و تقسیمات آن در تقویم به کار می برند ) و چگونگی تقسیم آن به بخش های کوچکتر، جهت انجام امور کشاورزی، مالی، آیینی، اجتماعی، زناشویی، شرعی و انجام فرایض دینی مورد استفاده قرار می گیرد و در زبان فارسی با کلمهٔ «گاهشماری» و در شکل مدون آن با «گاهنامه» مترادف است. در متون قدیمی، کتیبه ها و دیوارنبشته ها واژه هایی مانند «معرفة المواقیت» و «دفتر السنه» نیز دیده می شود.
در بعضی از جوامع این اصول و قوانین نه بر اساس گردش زمین به دور خورشید بلکه بر اساس گردش کرهٔ ماه به دور زمین محاسبه و تدوین شده اند.
انسان متمدن در کنار دیگر نشانه های تمدن، از تقویم رومیزی به عنوان وسیله ای برای مشخص کردن زمان استفاده کرد. سنگ نبشته ها، کتیبه ها و کنده کاری های ابنیه می تواند شاهدی محکم بر این مدعا باشد.
آغاز تقویم با شروع دوره تاریخی و زندگی اجتماعی و کشاورزی بشر و نیاز او برای تعیین زمان بندی کشاورزی است. تقویم قمری با استفاده از اهله ماه نخستین تقویم مدون بشریست. سپس تقویم خورشیدی - قمری و سپس تقویم خورشیدی روی کار آمده است. سابقهٔ استفاده از تقویم با توجه به ثبت اهله ماه به ۳۰٬۰۰۰ سال می رسد. مصریان از ۴۲۴۱ قبل از میلاد اولین اقوامی بودند که از تقویم خورشیدی ۳۶۵روزه استفاده نمودند و بابلیان اولین قومی که سال را براساس دوازده ماه ۳۰روزه تعریف کرده اند. اقوام بابلی بعد از گذشت چند سال هر وقت متوجه می شدند که اختلاف تقویم شان با چهار فصل زیاد شده به تقویم خود یک یا چند ماهی اضافه می کردند؛ که شکل نسبتاً تکامل یافته آن هر شش سال یکماه اضافی بود. ژولیوس سزار در سال ۴۵ قبل از میلاد به پیشنهاد ستاره شناسی یونانی تقویم ژولینی را معرفی کرد. این تقویم براساس سال خورشیدی با طول ۳۶۵٫۲۵ روز بود. سال ۳۶۵ روز بود و برای جبران کسر روز هر چهار سال یک روز به طول سال اضافه می شد ( سال کبیسه ) . از آن پس تقویم میلادی مسیحی با مبدأ میلادی از آن به دست آمد که بعدها به وسیلهٔٔ تقویم گریگوری دقیقتر شد. پس از آن دقیقترین تقویم در احتساب کسر دقیق سال تقویم جلالی ایرانی ( ۴۷۱ قمری / ۱۰۷۹ میلادی ) به وجود آمد که امروزه تقویم هجری خورشیدی برآمده از آن و در محاسبات ادامه آنست. قدیمی ترین تقویم ایرانی تقویم فرس ۳۶۵ روزه با مبدأ سال ۵۰۲۵ قبل از میلاد است که با تقویم باستانی مصر مشابه بود. تقویم دینی مسلمانان و یهودیان قمری است.
گاه شماری (فیلم ۱۹۳۱). «گاه شماری» ( انگلیسی: The Calendar ( 1931 film ) ) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی تی. هیز هانتر است که در سال ۱۹۳۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به هربرت مارشال و آنه گری اشاره کرد.
گاه شماری (فیلم ۱۹۴۸). گاه شماری ( انگلیسی: The Calendar ) فیلمی در ژانر درام است که در سال ۱۹۴۸ منتشر شد.
گاه شماری (فیلم ۱۹۹۳). «گاه شماری» ( ارمنی: Օրացույց ) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی آتوم اگویان است که در سال ۱۹۹۳ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به آرسینه خانجیان اشاره کرد.
گاه شماری (فیلم ۲۰۰۹). «گاه شماری» ( انگلیسی: Calendar ( 2009 film ) ) فیلمی در ژانر رمانتیک است که در سال ۲۰۰۹ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به زارینا وهاب اشاره کرد.
معنی کلمه گاه شماری در فرهنگ معین
معنی کلمه گاه شماری در فرهنگ فارسی
معنی کلمه گاه شماری در فرهنگستان زبان و ادب

معنی کلمه گاه شماری در دانشنامه آزاد فارسی

گاه شماری (chronology)
در باستان شناسی، بیان کردن متوالی رویدادها یا موضوعات در مقیاسی زمانی. گاه شماری، در مورد تاریخ های ثبت شده، با تقویم های رسمی مرتبط است، اما تعیین زمان پیش از تاریخ کار پیچیده تری است و به شواهد و قراین باستان شناختی و زمین شناختی بستگی دارد. فنون علمی سن یابی مطلق و روش های سن یابی نسبی موجب شده اند که ساختن گاه شماری معتبر برای محاسبۀ سرچشمه های تحول آدمی امکان پذیر شود ـ انسان ماهر (هومو هابیلیس)۱.۸میلیون سال پیش به ظهور رسید.

معنی کلمه گاه شماری در ویکی واژه

روش اندازه گیری و تقسیم بندی زمان به بخش‌های مساوی، تقویم.

جملاتی از کاربرد کلمه گاه شماری

نخستین ماه سال در گاه شماری ارمنستان باستان، ناواسارد نام داشت که به‌معنی سال نو است. در نخستین روز ماه ناواسارد، جشن باشکوهی برپا می‌شد و همهٔ مردم در این جشن شرکت می‌کردند. در روز عید، پیکارهای ورزشی مانند دو، اسب سواری و ارابه‌رانی برگزار می‌شد. پهلوانان، زورآزمایی می‌کردند و نوازندگان، تازه‌ترین آهنگ‌های خود را می‌نواختند. برخی نیز به کبوترپرانی سرگرم می‌شدند. در روز جشن، مردم با انواع چهره‌پوش‌ها روی خود را می‌پوشاندند چرا که ارمنیان باستان بر این باور بودند که نقاب، ارواح پلید را گریزان می‌کند.
بر این اساس برای مردگان چهل روز عزا می‌گیرند و گاه شماری (تقویم) قدیم را بر اساس چهل روز تنظیم کرده بودند.
روز آذر از ماه آذر که در ۳ آذر گاهشمار ایرانی قرار دارد این جشن برگزار می‌شود. واژه آذر که آتش معنی می‌دهد یکی از چهار عنصر پاک‌کننده در نزد زرتشتیان است که آن‌ها عبارتند از: آب، باد، خاک و آتش. از آنجا که زرتشتیان همواره آتش را که بهترین و سریع‌ترین عنصر پاک‌کننده‌است گرامی داشته و آن را سمبل روشنایی و گرما می‌دانند، به همین دلیل برای نیایش اهورا مزدا، به آتشکده یا جایی که روشنایی وجود دارد روی می‌آورند. در گاه شماری زرتشتیان روز نهم از هر ماه آذر نام دارد و در ماه آذر هنگامی که روز آذر فرا می‌رسد آن را جشن می‌گیرند. اغلب با لباس آراسته و تمیز به آتشکده و آدریان می‌روند. نیایش‌های روزانه خود را انجام می‌دهند و برخی با سرایش آتش نیایش از اوستا، جشن آذرگان را گرامی می‌دارند.
روز وهمن از ماه بهمن که در ۲۶ دیماه گاهشمار ایرانی قرار دارد جشن بهمن گان گرفته می‌شود. بهمن یا وهومن از واژه وهومنه در اوستا گرفته شده‌است که منش نیک معنی می‌دهد و در گاه شماری سی روزه زرتشتیان یا به عبارت دیگر یکی از فروزه‌ها و صفات اهورامزدا ست که درگاتهای اشوزرتشت بسیار به این واژه بر می‌خوریم و در واقع زرتشت پیامبر ایرانی برای دریافت پیام‌های اهواریی از وهومن یاری می‌گیرد. وهومن یعنی اندیشه نیک، خرد خدا داده و اشو زرتشت پیام‌های الهی خویش را به وسیله فرد مقدس و نیک اهورا دریافت می‌کرد.