کینه ور

دانا فرود وار درین سر گرفته حصن بیجرم و چرخ در طلبش کینه ور چو طوس

هیچ دانی کز چه عیبم گشت گردون کینه ور زانکه چون ابن یمین ز اهل هنر پنداردم

بگو تا بیاید یکی کینه ور که با پور دستان ببندد کمر

بفرمود: ای مردم کینه ور که برفتنه دارید بسته کمر

به هنگام آن کو شود کینه ور ببندد به پیکار جستن کمر

بر عقلِ کینه ور چو معوَّل چو بر دمد دهقانِ عشق مهرِ گیا از نباتِ دل

که تا به سایه دیوار تو پناه آرند که چرخ کینه ور و روزگار حادثه زاست

به باد آتش تیز برتر شود پلنگ از زدن کینه ور تر شود

گرت دشمن کینه ور یافتی بجز سر بریدن چه بر تافتی

همان آزمایش بد از روزگار ازین کینه ور تیزدل شهریار