کوه کان

معنی کلمه کوه کان در لغت نامه دهخدا

کوه کان. ( نف مرکب ) یعنی کوهکن و کان به معنی کنده نیز آمده و به فتح کاف مرادف کن ، لیکن از ضرورت شعر است. ( آنندراج ). کوهکن. کهکان. ( فرهنگ فارسی معین ) :
ز آرزوی کف راد تو ز کان گهر
گهر برآمد بی کوه کان و بی میتین.فرخی ( از آنندراج ).

معنی کلمه کوه کان در فرهنگ عمید

= کوهکن

معنی کلمه کوه کان در فرهنگ فارسی

کوهکن کهکان .

جملاتی از کاربرد کلمه کوه کان

به دریا درآنکس که جان می‌کند هم آنکس که در کوه کان می‌کند
این رود از کوه کان کبوتر به ارتفاع ۳۲۷۱ متر از کوه‌های استان آذربایجان غربی سرچشمه می‌گیرد و رشته‌ای از کوه‌های مرزی ترکیه نیز به آن افزوده شده، پس از کندن دره‌ای برای خود در بلندی‌های یادشده وارد بَرده سور شده و از آن گذشته، پس از دریافت رگه‌هایی چند در طول مسیر خود و آبیاری زمین‌های مسیر خود به روستای بند نزدیکی شهر ارومیه می‌رسد. در اینجا بخشی از آن برای تأمین آب آشامیدنی شهرستان ارومیه منشعب شده مابقی پس از آبیاری باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی از نزدیک شهر ارومیه می‌گذرد و به همین مناسب شهرچای (شهررود) نامیده شده‌است و سپس در جنوب محلی به نام دماغهٔ حصار وارد دریاچه ارومیه می‌گردد.
بس کن که تو چو کوهی در کوه کان زر جو که را اگر نیاری اندر صدا چه باشد