کالنبرگ

دوک‌نشین براونشوایک-لونبورگ در سال ۱۲۶۹ میلادی بین شاخه‌های مختلف دودمان ولف تقسیم شده بود. شاهزاده‌نشین کالنبرگ که توسط شاخه‌ای از این دودمان اداره می‌شد، به عنوان بزرگ‌ترین و قدرتمندترین ایالت براونشوایک-لونبورگ بدل گشت. سال ۱۶۹۲ امپراتور مقدس روم، شاهزاده کالنبرگ را به مجمع امرای انتخابگر ارتقا داد و انتخابگرنشین جدید براونشوایک-لونبورگ را ایجاد کرد. عاقبت امرای انتخابگر با لایحه حل‌وفصل ۱۷۰۱ و قانون اتحادیه ۱۷۰۷ به بریتانیای کبیر گره خورد که جانشینی تاج‌وتخت بریتانیا را با بر تخت نشاندن به نزدیکترین خویشاوند پروتستان ملکه آن، سوفیا پالاتینیتی و فرزندانش، حل کرد.

در سال ۱۶۹۲، با ارتقاء آن به رتبه امرای انتخابگر، قلمرو آن شامل شاهزادگان براونشوایک-لونبورگ کالنبرگ و گروبنهاگن بود که خط اولی بودند. قبلاً در سال ۱۶۵۶ به ارث رسیده بود. اما قبل از تأیید دیگر امرای انتخابگر در انجمن امپراتوری در سال ۱۷۰۸، سلسله کالنبرگ در سال ۱۷۰۵ سلطنت سل را بیشتر به ارث برد. علاوه بر این، شهرستان‌های دیفولز و هویا که قبلاً به دست آورده بودند، بودند.