کاغذ سنباده

بویی در این ترانه صدای دیلن را «مانند شن و چسب» توصیف می‌کند که شبیه به توصیف جویس کارول اوتس هنگام شنیدن صدای دیلن است: «زمانی که ما برای اولین بار این صدای خام، بسیار جوان و به ظاهر آموزش ندیده را شنیدیم که رک و پوست کنده بود مثل اینکه کاغذ سنباده می‌تواند آواز بخواند، این جلوه دراماتیک و برق آور بود.»