معنی کلمه کاربون در لغت نامه دهخدا
کاربون. [ ب ُ ] ( اِخ ) فرانسوا ژوزف. یاغی و فتنه انگیز فرانسوی متولد در پاریس به سال 1756 که به سال 1801 م. اعدام گردید.
کاربون. [ ب ُ ] ( اِخ ) حاکم نشین کانتن «کارون علیا» از ناحیه «تولوز» در ساحل «کارون ». سکنه 2250 تن. راه آهن دارد.