چرخ چاه

معنی کلمه چرخ چاه در لغت نامه دهخدا

چرخ چاه. [ چ َ خ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چرخاب. دولاب. چرخی که بدان خاک کنده از ته چاه برکشند. چرخی که در کاریزها برای کشیدن خاک و گل چاه های قنات از آن استفاده کنند. عَجَلَة. عُصمور. عَکَم. عَلَق. عَلاق. ( منتهی الارب ). رجوع به چرخاب و دولاب شود.

جملاتی از کاربرد کلمه چرخ چاه

اولین نیروگاه‌های بادی عملی شناخته شده در جهان در قرن هفتم میلادی و در خواف ، یکی از استان‌های شرقی ایران ساخته شد. این «آسباد»ها آسیاب‌های بادی محور عمودی بودند که دارای محورهای محرک عمودی بلند با تیغه‌های مستطیلی بودند. برای نخستین بار، ایرانیان موفق شدند با استفاده از نیروی باد، دلو (دولاب) یا چرخ چاه را به گردش درآورده و آب را از چاه‌ها به سطح مزارع برسانند.
قدیمی‌ترین روش استفاده از انرژی باد، به ایران باستان بازمی‌گردد. برای نخستین بار، ایرانیان موفق شدند با استفاده از نیروی باد، دلو یا چرخ چاه را به گردش درآورده و از چاه‌های آب خود، آب را به سطح مزارع برسانند.