چاورچین

معنی کلمه چاورچین در لغت نامه دهخدا

چاورچین. [ وِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان آختاچی بوکان بخش بوکان شهرستان مهاباد که در 12 هزارو پانصدگزی شمال باختر بوکان و 11 هزار و پانصدگزی باختر شوسه بوکان به میاندواب واقع شده ، جلگه ای معتدل و مالاریائی است و 216 تن سکنه کرد دارد. آبش از سیمین رود و محصولش غلات و توتون و حبوبات است. شغل اهالی زراعت و گله داری میباشد. صنایع دستی جاجیم بافی وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

جملاتی از کاربرد کلمه چاورچین

تپه جارچاوین چین مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است و در شهرستان بوکان، بخش مرکزی، دهستان آختاچی، روستای چاورچین واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۶۵۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه قلا کهنه چاورچین مربوط به سدهٔ ۶ تا ۸ ه.ق است و در شهرستان بوکان، بخش مرکزی، دهستان آختاچی، روستای چاورچین واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۶۶۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.