چاه گزی

چاه گزی

معنی کلمه چاه گزی در لغت نامه دهخدا

چاه گزی. [ گ َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان تراکمه بخش کنگان شهرستان بوشهر که در 114 هزارگزی جنوب خاور کنگان ، کنار راه فرعی لار به گله دار واقع شده. جلگه ، گرمسیر و مالاریائی است و 100 تن سکنه فارس و ترک دارد. آبش از قنات ، محصولش غلات و انار و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

معنی کلمه چاه گزی در فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان تراکمه بخش کنگان شهرستان بوشهر

معنی کلمه چاه گزی در دانشنامه عمومی

چاه گزی (جویم). چاه گزی، روستایی در دهستان جویم بخش مرکزی شهرستان جویم در استان فارس ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۳۰۷ نفر ( ۸۷ خانوار ) بوده است.

جملاتی از کاربرد کلمه چاه گزی

مردم شهر جویم به‌طور کامل پیرو شیعهٔ دوازده امامی هستند. نژاد مردم منطقه آریایی است، هرچند در قرن‌های نخستین اسلامی، دورهٔ صفوی و دورهٔ پهلوی اول ترکیب نژادی با مهاجرت‌های اختیاری یا اجباری دچار تغییرات تدریجی شده‌است. به‌طور مثال در زمان رضاخان پهلوی ایلات عرب خمسه در روستاهای اطراف جویم مانند منصورآباد، فرشته جان، چاه گزی و حسن‌آباد مرگماری تخته قاپو شدند. آداب و رسوم و فرهنگ رایج در استان در این شهر اجرا می‌گردد.
اين روستا حد فاصل روستاهاي چاه گزی و نورآباد واقع شده و از شمال به روستاي تل ملو پايينی و از جنوب به كوهستان ختم می شود.