چاه بردی

معنی کلمه چاه بردی در لغت نامه دهخدا

چاه بردی. [ ب َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان حیات داود بخش گناوه شهرستان بوشهر که در 9 هزارگزی شمال گناوه و 8 هزارگزی شوسه گچساران به گناوه واقع شده. جلگه ، گرمسیر و مالاریائی است و 200 تن سکنه دارد. آبش از چاه ، محصولش غلات و خرما، شغل اهالی زراعت وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ). مؤلف مرآت البلدان نویسد: «قریه ای است از متعلقات بندر بوشهر و مضافات ». ( از مرآت البلدان ج 4 ص 132 ).
چاه بردی. [ ب َ ]( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان علا مرودشت ، بخش کنگان شهرستان بوشهر که در 105 هزارگزی جنوب خاوری کنگان و یک هزارگزی راه عمومی اشکنان به پسرودک واقع شده و6 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

معنی کلمه چاه بردی در فرهنگ فارسی

ده کوچکی است از دهستان علامرودشت بخش کنگان شهرستان بوشهر

معنی کلمه چاه بردی در دانشنامه عمومی

چاه بردی (کهگیلویه). چاه بردی ( کهگیلویه ) ، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویه و بویراحمد ایران است.
این روستا در دهستان دهدشت غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۷۱ نفر ( ۹۰خانوار ) بوده است.

جملاتی از کاربرد کلمه چاه بردی

تل برافتو مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان گناوه، روستای چاه بردی واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۵۰۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.