پی کنی

آغاز بهاریست که بر سبزه تازه گر پای نهی پی کنی آهوی حرم را

تندیس مرد شمی در سال ۱۳۱۲ه‍.ش در حوالی «کله چندار» روستای شمی از شهر ایذه، هنگامی که کارگران مشغول پی کنی برای ساخت و ساز بودند با پیکرهٔ مفرغی بزرگی برخورد می‌کنند. این تندیس با شماره ۲۴۰۱ در موزه ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

گر به شمشیر فراقم پی کنی صد پی روان در تو پیوندم، که صد رگ با روان پیوسته‌ای

چو او را پی کنی در دم چو کشتی ره رود بی‌پا ز موج بحر بی‌پایان نبرد بادبان دین

گر پی کنی به ناخن پای نسیم مصر پیغام در لباس به یعقوب می رسد