پراکنده گویی

معنی کلمه پراکنده گویی در فرهنگستان زبان و ادب

{distractible speech} [روان شناسی] الگویی در تکلم که در آن فرد در پاسخ به محرک های بیرونی یا درونی به سرعت موضوعی را رها می کند و به موضوعی دیگر می پردازد

جملاتی از کاربرد کلمه پراکنده گویی

قابل انکار نیست ابتکاری که شاملو در مرتب کردن محل سطر ها به کار بست باعث شد که بسیاری از سطرهایی که در کنار هم به پراکنده گویی و بی ربطی تلقی می شدند، ارتباطی منطقی تر با هم برقرار کنند. برقراری ارتباط ساختاری میان سطرهای غزل.