پر بدایع

با جلال تو سپهر پر صنایع نیم کار با کمال تو جهان پر بدایع مختصر

بخواست آتش و آن شهر پر بدایع را به آتش و به تبر کرد با زمین هموار

اشعار پر بدایع دوشیزهٔ منست بی شایگان و لیک به از گنج شایگان

درجها پر نفائس بحرین تختها پر بدایع امکان

و چون در عجایب تن خویش نگرد، از روی ظاهر و از روی باطن، چنان که بعضی شرح کرده شد، قدرت آفریدگار خویش بیند و بشناسد که قدرتی بر کمال است که هر چه خواهد، تواند آفریدن که قدرتی کاملتر از آن، چه باشد که از چنان قطره آب حقیر و مهین چنین شخص باکمال و باجمال و پر بدایع و عجایب بیافریند.