معنی کلمه پاگانی در لغت نامه دهخدا
پاگانی. ( اِخ ) نام خاندانی ایتالیائیست که از آن دوده نقاشان بزرگ برخاسته و از جمله ونسنزو پاگانی مولد او در مونت روبیانو دراواخر مائه پانزدهم میلادی بود و در حدود سال 1529م.935/ هَ. ق. بنقاشی اشتغال داشت. پسر و شاگرد لاتانزیو پاگانی که بسال 1553م.960/ هَ. ق. در پروز شهرت و مقامی داشت و گاسپاردو پاگانی که بسال 1543م. مشغول کار نقاشی بود و فرانسسکو پاگانی که مولد او در حدود سال 1531م.937/ هَ. ق. در فلورانس و وفات در سنه 1561م.968/ هَ. ق. بوده است و گرگوری پاگانی پسر فرانسسکو که مولد او بسال 1558م. ( 965 هَ. ق. ) در فلورانس و وفات در سنه 1605م. ( 1013 هَ. ق. ) بوده است. وی از بهترین هنرمندان فلورانس در اواخر قرن شانزدهم است. و از مهمترین پرده های نقاشی او یکی نیایش مغان در کلیسای کارمین و دیگر لوط و دختران وی در قصر پیتی و دیگر حضرت مریم و عیسی صغیر و چند تن از مقدسین در دِرسد و جز آن. دیگر از آنان پااُل ُ پاگانی مولد او در والسلدا از اعمال دوک نشین میلان بسال 1661م.1071/ هَ. ق. و وفات در لمباردی بسال 1716م.1128/ هَ. ق. بوده است.