پادیلا

سر الکس فرگوسن ارناندس را بازیکنی دوپا، پرسرعت و گلزنی ذاتی توصیف می‌کند. فرگوسن همچنین گفته که سبک بازی او شبیه به بازیکن اسبق یونایتد اوله گانر سولسشیر نیز هست. خوسه پادیلا هم بازی سابق او نیز ارناندس را بازیکنی «شگفت‌انگیز در هوا» با وجود قامت کوتاهش توصیف می‌کند. رودی فولر، مدیر ورزشی بایر لورکوزن، هرناندز را به خاطر موقعیت‌یابی در مقابل دروازه ستایش کرده و گفته وی به شکل باورنکردنی درمی‌یابد که توپ در کجا به او خواهد رسید.

در سال ۲۰۱۵ برای اولین‌بار تصویر پادیلا روی جلد مجلهٔ وُگ اسپانیا چاپ شد. این اتفاق از این جنبه حائز اهمیت بود که در آن زمان از آخرین مرتبه که تصویر یک مدل اسپانیایی روی جلد وُگ چاپ شده‌بود ۹ سال می‌گذشت.

ریموند پادیلا از گیم‌اسپات گفت که گیم پلی بازی «عالی» است و «بخشی از خونین‌ترین، اغراق‌آمیزترین و یکی از خشن‌ترین بازی است که تا کنون دیده‌ام.» او سیستم کمبو بازی را برای اختیاراتی که به بازیکن برای اجرا انواع حرکت‌های ترکیبی می‌دهد تحسین می‌کند اما اضافه می‌کند که این سیستم بازیکنانی که خود را «درون سیستم کمبو غرق می‌کنند» با چالش روبه رو می‌کند. کریس سل از پالاگان گفت که لذت بخش‌ترین جنبه مبارزات بازی سادگی آن است و گفت که رویداد فوری در بازی «بسیار لذت بخش»، «فوق‌العاده رضایت بخش» و سرگرم‌کننده‌ترین در مدت زمان باس فایت‌ها است. در خصوص ترکیب مبارزات با بخش سکو و پرش‌های بازی سل گفته‌است که «خدای جنگ به خوبی ترکیب این دو را بیرون کشیده‌است.»

در سال ۲۰۰۲ خوزه پادیلا که زاده آمریکا بود و با القاعده ارتباط داشت به ظن برنامه‌ریزی برای حمله با بمب کثیف در شیکاگو دستگیر و به ۲۱ سال زندان محکوم شد.

تام لن داستان بازی را «خارق‌العاده» توصیف کرد. در حالی سل بیان می‌کرد که داستان به خوبی طرح‌ریزی شده و به ندرت روایت متوقف می‌شود. ریموند پادیلا نوشت، «خدای جنگ بهترین چیزی است که در یونان باستان اتفاق افتاده‌است.» از زمانی که هری هملین نقش پرسئوس را در برخورد تایتان‌ها بازی کرده‌است. او صداهای بازی بسیار قدرتمند دانست و ستایش کرد اما احساس کرد برخی از صدا پیشگی و قطعه‌های موسیقی بیش از حد اغراق شده‌است. کریستین رید از یوروگیمر گفت که صدا گذاری بازی «یک نمونه مهیج و بسیار عالی و از موسیقی دراماتیک و حرفه ای با افکت‌های صاعقه ای و تند است.»