محمد بن محمد

معنی کلمه محمد بن محمد در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] محمد بن محمد (ابهام زدایی). محمد بن محمد ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • محمد بن محمد ابن حاج، ابن حاج فقیه مالکی در قرن هشتم• محمد بن محمد بابرتی، بابِرتی، اکمل الدین محمّد بن محمدبن محمود، دانشمند حنفی مذهب در قرن هشتم• محمد بن محمدباقر حسینی مختاری، ملقب به سید بهاءالدین، فقیه ، محدّث ، متکلم و ادیب شیعی قرن دوازدهم• محمد بن محمد بخاری، اسم دو نفر از شخصیت ها• محمد بن محمد بروی، بَرَوی، ابومنصور، فقیه شافعی قرن ششم و عالم در کلام و جدل• محمد بن محمد برهان الدین نسفی، متکلّم حنفی، منطق دان و متبحّر در مسائل فقهیِ علم خلاف و جدل در قرن هفتم• محمد بن محمد بزازی، ملقب به حافظ الدین، فقیه و اصولی حنفی قرن نهم• محمد بن محمد بزدوی، بَزْدَوی، محمد بن محمد ابوالیُسر، قاضی، مدرس، فقیه و محدث حنفی• محمد بن محمد بصروی، بُصْرَوی، ابوالحسن محمد بن محمد بن احمد (د ربیع الاول ۴۳/ ژوئیه ۰۵۱)، فقیه امامی شام • محمد بن محمد بلفیقی، بِلِّفیقی، ابوالبرکات، محمد بن محمد بن ابراهیم سُلَمی، فقیه مالکی، قاضی و از مشاهیر حدیث و ادب و تصوف اندلس در قرن هشتم• محمد بن ظهیره، محمد بن محمد بن ابی بکر بن علی بن ظهیرة قرشی مکی، ملقب به جمال الدین، مورخ و فقیه حنفی• محمد بن محمد بن اشعث، ابوعلی محمد بن اشعث کوفی، یکی از راویان شیعه در قرن چهارم ه.ق• رضی الدین آبی، رضیّ الدین محمد بن محمد بن زید بن داعی حسینی آبی، (د ۶۵۴ق/۱۲۵۶م) فقیه و محدث امامی• محمد بن محمد تنوخی معری، تَنوخی، زین الدین ابوعبداللّه محمد بن محمد بن عمرو تنوخی مَعَرّی، ریاضیدان و ادیب سده هفتم• محمد بن محمد بن فهد، نجم الدین عمر محمد بن محمد بن فهد از محدثان و مورخان شافعی• محمد بن محمد بن محمد، محمد بن محمد بن محمد بن احمد (د ح ۸۰۰ق /۱۳۹۸م ) از نوادگان قاضی القضاة نجم الدین • محمد بن محمد بن نعمان، یکی از مشاهیر علما و مراجع بزرگ شیعه• محمد بن محمد بوزجانی، بوزجانی، ابوالوفا، محمد بن محمد بن یحیی بن اسماعیل بن عباس، ریاضیدان و ستاره شناس برجسته ایرانی قرن چهارم• محمد بن محمد بهاءالدین نقشبند، بهاءالدین نقشبند، محمد بن محمد بخاری عارف قرن هشتم و بنیانگذار طریقت نقشبندیه• محمد تافلاتی، تافلاتی، محمدبن محمد طیّب مالکی، فقیه و شاعر حنفی قرن دوازدهم• محمد بن محمد فناری تعلیقی زاده، تعلیقی زاده، محمد بن محمد فَناری، تاریخ نگار دربار عثمانی (شهنامه جی) در قرن دهم• محمد بن محمد حمودی حسنی، ابو عبدالله محمد بن محمد بن عبدالله بن ادریس الحمودی الحسنی مؤلف کتاب نزهة المشتاق فی إختراق الآفاق• محمد بن محمد دارابی، عارف و شاعر و تذکره نویس قرن یازدهم و دوازدهم • محمد بن محمد عبدالله بن عبیدالله بن محمود، از پزشکان هند اسلامی• محمد بن محمد عبدری ، ابن حاج، ابو عبدالله محمد بن محمد بن محمد عبدری فاسی، (د ۲۰ جمادی الاول ۷۳۷ ق)، فقیه مالکی• محمد بن محمد غزالی، حجة الاسلام، ابو حامد، امام محمد غزّالی طوسی از علمای بزرگ اهل سنت• محمد بن محمد میرلوحی سبزواری ، سید محمد بن محمد حسینی، ملقب به میرلوحی و دارای نام مستعار نقیبی، دانشمند پرآوازه شیعی• ابوالفضل سلمی مروزی، محمد بن محمد بن احمد بن عبدالله بن عبدالحمید، مشهور به ابوالفضل سلمی مروزی و حاکم الشهید• محمد بن محمد بلقینی، محمد بن محمد بن عبدالرحمان بن عمر بلقینی، ابوالسعادات از خاندان بلقینی و علما و قاضیان شافعی مصر در قرن هشتم و نهم
...
[ویکی شیعه] محمد بن محمد (ابوالخیر فارسی). تقی الدین محمد بن محمد (درگذشت بعد از ۹۵۷ ق/۱۵۵۰م) مشهور به اَبوالخِیرِ فارسی، منجّم، ریاضی دان، ادیب، پزشک و شاعر شیعی متخلص به فهمی. شاگرد میر صدرالدین دشتکی و میر غیاث الدین دشتکی.
در برخی از منابع، نام او محمد تقی یاد شده است. وی در شیراز می زیسته است. از سال تولد و زادگاهش اطلاعی در دست نیست و آگاهی از زندگی و چگونگی تحصیلات او بسیار اندک است.
از تاریخ وفات او اطلاعی در دست نیست، امّا از آنجا که او در کتاب اسامی العلوم خود از خِفری (حدود ۹۵۷ق) با عبارت «رحمه الله علیه» یاد می کند می توان گفت که تا سال ۹۵۷ق زنده بوده است.
[ویکی شیعه] محمد بن محمد(ابوالخیر فارسی). تقی الدین محمد بن محمد (درگذشت بعد از ۹۵۷ ق/۱۵۵۰م) مشهور به اَبوالخِیرِ فارسی، منجّم، ریاضی دان، ادیب، پزشک و شاعر شیعی متخلص به فهمی. شاگرد میر صدرالدین دشتکی و میر غیاث الدین دشتکی.
در برخی از منابع، نام او محمد تقی یاد شده است. وی در شیراز می زیسته است. از سال تولد و زادگاهش اطلاعی در دست نیست و آگاهی از زندگی و چگونگی تحصیلات او بسیار اندک است.
از تاریخ وفات او اطلاعی در دست نیست، امّا از آنجا که او در کتاب اسامی العلوم خود از خِفری (حدود ۹۵۷ق) با عبارت «رحم‍ـه الله علیه» یاد می کند می توان گفت که تا سال ۹۵۷ ق زنده بوده است.

جملاتی از کاربرد کلمه محمد بن محمد

ابوالحسن محمد بن محمد بن احمد بُصرَوی(درگذشت ۴۴۳ق) معروف به بصروی از فقهای امامیه شام در قرن پنجم قمری و از شاگردان سید مرتضی. وی علاوه بر فقه ذوق شعری نیز داشت، از او آثاری در فقه و شعر به یادگار مانده‌است. آرای فقهی او در المفید فی التکلیف بیان شده‌است. وی فهرستی از آثار استادش، سید مرتضی ارائه نموده‌است.
خواجه محمد بن محمد که بی بهار خلق خوش تو گل شکفاند بماه دی
نام او محمد بن محمد بن الحسین از اجلهٔ مشایخ طوس بود، با بوعثمان حیری٭ صحبت کرده از طبقه مشایخ، ویرا کرامات ظاهر بود ومجدد بود و بلند حال و بزرگ همت. پس از سنه خمسین و ثلثمائه برفته از دنیا.
از مشاهیر بارزین این شهرستان که در دوران قدیم سمت دادستان عالی وقاضی القضاء وفرمانروایی منطقه به عهده داشته بوده‌اند به شرح زیر می‌باشند: محمد بن محمد بن عبد الرحمن الشحی، أحمد بن عبدالله صالح الشحی، محفوظ بن حسن الخزرجی، الشیخ محمد الجدیدی الشحی، محمد بن محفوظ بن حسن الخزرجی و عبدالله بن محمد الخزرجی می‌توان نام برد.