چاره بردار

معنی کلمه چاره بردار در لغت نامه دهخدا

چاره بردار. [ رَ / رِ ب َ ] ( نف مرکب ) چاره پذیر. علاج پذیر. قابل علاج. و رجوع به چاره پذیر شود.

۱. چاره پذیر.
۲. قابل علاج.

چاره پذیر . علاج پذیر . قابل علاج

مکن چاره بردار از راه سنگ که آخر تو را جاست در گور تنگ