ناچریده. [ چ َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) چرا ناکرده. چیزی نخورده. دهان یا لب به خوردنی نزده. لب به خوردنی و آشامیدنی نزده. که چیزی نخورده است. گرسنه و تشنه : دهان ناچریده دو دیده پر آب همی بود تا سر کشید آفتاب.فردوسی.سه روز است تا ناچریده لبان همی رزم سازم به روز و شبان.فردوسی.بدین سان همی رفت روز و شبان پر از غم دل و ناچریده لبان.فردوسی.
جملاتی از کاربرد کلمه ناچریده
ازین سان همی رفت روز و شبان پر از غم دل و ناچریده لبان