گران گوش

معنی کلمه گران گوش در لغت نامه دهخدا

گران گوش. [ گ ِ ] ( ص مرکب ) مردمی را گویند که گوش ایشان سنگین باشد، یعنی دیر بشنود و کر را نیز گویند چه گران گوشی به معنی کری آمده است. ( برهان ). کر. اطروش. موقور. ( مهذب الاسماء ) : گران گوشی به قزوینی گفت : شنیدم زن کرده ای. گفت : سبحان اﷲ تو که چیزی نشنوی این خبر از کجا شنیدی. ( از منتخب لطائف عبید زاکانی چ برلن ص 163 ).
اگر راحت بخواهی در همه حال
بشو هر جا گران گوش و زبان لال.میر نظمی ( از شعوری ص 310 ).

معنی کلمه گران گوش در فرهنگ عمید

کسی که گوشش نشنود، گوش سنگین.

معنی کلمه گران گوش در فرهنگ فارسی

۱ - کسی که گوشش سنگین باشد آنکه دیر بشنود : گران گوشی بقزوینیی گفت : شنیدم زن کرده یی . گفت : سبحان الله تو که چیزی نشنوی این خبر از کجا شنیدی ۲ ? - کر .

جملاتی از کاربرد کلمه گران گوش

بر کران باش و گران گوش از دم بیگانگان چون حدیث یار آمد در میان بسیار گو
بدان لشکران گران گوش داشت که چندین سواران زره پوش داشت
بسان جلوه گران گوش و گردن گیتی بگونه گونه جواهر همی بیاراید
ای که دارد حسن سنگین دل گران گوش ترا ناله کی در خاطرت آرد فراموش ترا