گداپیشه

معنی کلمه گداپیشه در لغت نامه دهخدا

گداپیشه. [ گ َ / گ ِ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) پست فطرت. خسیس. لئیم :
وگردست همت بداری ز کار
گداپیشه خوانندت و سخت خوار .سعدی ( بوستان ).

۱. کسی که کارش گدایی باشد: و گر دست همت بداری ز کار/ گداپیشه خوانندت و پخته خوار (سعدی۱: ۱۶۸ ).
۲. (صفت ) پست فطرت، خسیس.

۱ - کسی که شغلش گدایی باشد گدا . ۲ - دون طبع پست فطرت خسیس : و گر دست همت بداری ز کار گدا پیشه خوانندت و سخت خوار ( پخته خوار . د هخدا ) . ( بوستان )

در مجلس او، حرص گداپیشه که هرگز از گرسنگی سیر ندیده‌ست شکم را

ز بهر پری‌دخت سرو سهی گداپیشه خوش‌تر ز شاهنشهی