گابه. [ ب َ ] ( اِخ ) نام قدیم اصفهان است. موقعی که طوایف غرب به دو شعبه تقسیم شدند، یک شعبه به طرف جنوب رفتند که مرکز آنها ظاهراً شهر اسپاهان بوده ، و در ابتدای قرن هفتم ق. م. مطابق آثار تاریخی آشوری هنوز انزان و ایلام متحد بودند و روابط سیاسی با حکومت آشور داشتند ولی پس از چندی سلطنت ایلام که مدّت دو هزار سال طول کشیده بود منقرض شده و انزان تقریباً استقلال کامل یافت و مرکز خود را در شهر گابه در محلی فعلی اسپاهان قرار داد. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 413 ). و رجوع به ص 215 همان کتاب شود. و رجوع به گابیان و گابی ین و گابس شود.
معنی کلمه گابه در فرهنگ فارسی
نام باستانی شهر اصفهان در ابتدای قر . ۷ ق م . مطابق آثار تاریخی آشوری هنوز انزان و عیلام متحد بودند و روابط سیاسی با دولت آشور داشتند ولی پس از چندی سلطنت عیلام که مدت دو هزار سال طول کشیده بود منقرض شد و انزان تقریبا استقلال کامل یافت و مرکز خود را در شهر گابه - محل کنونی اصفهان - قرار داد .
جملاتی از کاربرد کلمه گابه
مرکز پارِتاکِنا شهر گابای یعنی جِی امروز بود که همان گابی و گابه پارت‌ها و گِی زمان ساسانیان است.