پای برجای

بدو گفت هرمز که این رای نیست که اکنون تو را پای برجای نیست

ولی هر جا هوس شد پای برجای کشد عشق گرامی از میان پای

گر این سرکش نبودی پای برجای نماندی تاج بر سر تخت بر پای

به فعل و عمل پای برجای دار که قول مجرّد نباید بکار

چه نشینم که فتنه بر پای است رایت عشق پای برجای است