معنی کلمه هجع در لغت نامه دهخدا
هجع. [ هَِ ] ( ع ص ) مدهوش بیخود. ( منتهی الارب ). || گول. ( منتهی الارب ). غافل احمق. ( اقرب الموارد ).
هجع. [ هَُ ج َ / هََ ج ِ ] ( ع ص ) مدهوش. بی خود. ( منتهی الارب ). || گول. ( منتهی الارب ). غافل احمق. ( اقرب الموارد ). رجوع به هِجع شود.
هجع. [ هَُ ج ْ ج َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ هاجع. ( منتهی الارب ). هجوع. ( اقرب الموارد ). رجوع به هاجع و هجوع شود.