پاکیزه دین

ز هر نوع اخلاق او کشف کرد خردمند و پاکیزه دین بود مرد

چه هانی؟ یکی مرد پاکیزه دین ز یاران پیغمبر راستین

پذیرفت پاکیزه دین بهی نهان گشت گمراهی و بی‌رهی

تا زلیخا گفت ای پاکیزه دین نیست در خورد جوانمردیت این

جهاندیده طیهور پاکیزه دین به میدان خرامید با آتبین

که ای نامداران پاکیزه دین زجان آفرین برشما آفرین

زهی مظفر پیروز بخت روز افزون زهی موحد پاکیزه دین یزدان دان

فارغ از دوزخ بود صافی دل پاکیزه دین شد خلاص از داغ آتش هر زری کو جعفری است

ز گفتار جمشید پاکیزه دین نهان بود باید مرا این چنین

که مرد خردمند پاکیزه دین کرانه پذیرد ز بیداد و کین