ماه بصره

معنی کلمه ماه بصره در لغت نامه دهخدا

ماه بصره. [ هَِ ب َ رَ / رِ ] ( اِخ ) نهاوند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به ماه البصره شود.

معنی کلمه ماه بصره در دانشنامه آزاد فارسی

ماهِ بَصره
بخشی از سرزمین ماد، از همدان و نهاوند تا قم، در اصطلاح جغرافیانویسان عرب. این نام پس از فتح ایران به دست اعراب مسلمان بر این نواحی اطلاق شد و سبب آن بود که فاتحان آن در سپاه اسلام، از مردمان بصره بودند و مالیات این نواحی به بصره فرستاده می شد. ماه بصره و ماه کوفه را ماهَین و ماهان نیز می نامیدند. ماه در اصطلاح جغرافیانویسان عرب همان ماد است.

جملاتی از کاربرد کلمه ماه بصره

در تقسیمات باستانی ایران، بروجرد و نهاوند دو نقطه شهری ماه نهاوند از توابع پهله از سرزمین ماد بودند. پهله یا پهلو نام سرزمینی وسیع در غرب ایران بوده است که بیشتر شهرها و نواحی زاگرس فعلی را فرا می‌گرفته است. ایالت پهله در زمان ساسانیان به این نام نهاده شده و پهلوی، به مردم، زبان و خط مربوط به پهله اشاره می‌کند. ماه نهاوند بخشی از سرزمین بزرگ پهله در غرب و مرکز ایران بوده است که بعدها به ماه بصره نیز شهرت یافته است. ابن الندیم از قول عبداﷲ بن المقفع آورده است که ماه نهاوند یکی از پنج ناحیه پهله (فهله) است (یادداشت‌های دهخدا). بروجرد و نهاوند دو قصبه یا نقطه شهری ماه نهاوند بوده‌اند.