کاب

چون توانم که ز کویت بملامت بروم کاب چشم آمده و دامن من بگرفتست

به خاک پای تو کاب حیات از آن بچکد اگر مسوده شعر من بیفشاری

معمار این بنا هنری کاب از شرکت آی ام پی و شرکا است.

قواد ترا سیم درین شهر بدامن آنکس دهدش کاب ندارد بجگر بر

صبح را کاب روی ریخته باد نفس آتش فشان نبایستی

بجست از خوابگهٔ بی صبر و آرام چو مرده کاب حیوان یابد از جام

قطره ی ئی بخش ز دریای شفاعت ما را کاب سرچشمه ی مهرت سخن دلکش ماست

لیک نومید نیست کاب حیات از سیاهی برون توان آورد

سنگ دربر می‌دود گیتی چو آب کاب عیشی یا دلی روشن کجاست؟

در پی دل چند گردم کاب رویم ریخت دل دست خواهم شست ازین پس هرچه باداباد ازو

میست کاب حیاتست در سیاهی شب چو خضر وقت توئی آب زندگانی کو