های ها

یاری غزل بخواند، حالش دگر نه داند لیکن ز در براندی، هی هوی های ها ها

اسرار کس نداند، این های هوی هی را واقف کسی نگردد هی هوی های ها ها

من من مگو تو من من، هی هوی گویی ها ها ها ها و های هی هی، هُو های های ها ها

دانی تو درد دل را، جز تو کسی نداند جز تو به کس نگویم، هی هوی های ها ها

شوق دلم نداند، هی هی چه چاره سازم از خود چرا براندی، هی هوی های ها ها