هارپی

هارپی

معنی کلمه هارپی در لغت نامه دهخدا

هارپی. ( اِخ ) نام سه موجود عجیب الخلقه بالدار است. چهره این موجود به چهره زن ، بدن او به کرکس میماند، ناخن های برگشته دارد و مرگ و کشمکش شدید را تجسم می دهد.

معنی کلمه هارپی در دانشنامه عمومی

هارپی ( به یونانی: ἅρπυια ) به معنی سارق سریع ، در اساطیر یونانی موجوداتی خیالی هستند پرنده وار و احتمالاً مونث که از چند ژن مختلف ساخته می شوند، هارپی ها از پایین تنه و دست ها عقاب هستند به شکلی که به جای دست بال دارند، به جای پا پنجه و ساق عقاب دارند و صورت نیمه انسان، نیمه حیوان دارند. آن ها فرزندان تائوماس خدای دریا و اشیاء مرطوب و الکترا دختر اوکئانوس یک حوری دریایی بودند. در نسخه های اولیه افسانه های یونانی، آن ها به عنوان دوشیزه های بالدار زیبا تصور می شدند اما بعدها به شکل یک هیولای بالدار با صورتی شبیه به یک پیرزن با موهایی بلند و دارای چنگل هایی برگشته و تیز درآمدند. آن ها وظیفه حمل انسان ها به عالم زیرزمین برای مجازات و عذاب را برعهده داشتند و این افراد دیگر هرگز دیده نمی شدند. آن ها به دستور زئوس، تمام خوراک فینوس پادشاه تراکیه را می دزدیدند.
هارپی در لغت نامه دهخدا نام سه موجود عجیب الخلقه ٔ بالدار است که چهره ٔ این موجود به چهره ٔ زن و بدن او به کرکس می ماند، ناخن های برگشته دارد و مرگ و کشمکش شدید را تجسم می دهد.

معنی کلمه هارپی در دانشنامه آزاد فارسی

هارْپی (Harpy)
هارْپی
(در یونانی، به معنای رباینده) در اساطیر یونان باستان، روح بادها؛ در افسانه های بعدی، نظیر داستان آرگونات ها، هیولایی مؤنث با چهره ای هولناک و رنگ پریده از فرط گرسنگی و بدن کرکس. هارپی ها معمولاً با دنیای مردگان مرتبط بودند و برطبق باورهای مردم، کسانی را می ربودند که هیچ اثری از آنان نبود، و خود ابزار شکنجه ای بودند که خدایان به کار می بردند. در حادثه ای دختران پاندارئوس را ربودند و به منزلۀ خدمتکار به الهگان انتقام (فوری ها)، تقدیم کردند؛ زیرا پاندارئوس با دادن سگ طلایی خدایان به تانتالوس بدنام، فرزند زئوس، موجبات ناخرسندی آن ها را فراهم کرده بود. تانتالوس از وجود چنین هدیه ای اظهار بی اطلاعی کرد. این واقعه روی مقبرۀ هارپی از کسانتوسِ لوکیا، ترسیم شده است و هم اکنون در موزۀ بریتانیا، در لندن نگهداری می شود. اگرچه تعداد هارپی ها هرگز ذکر نشده است، با این حال از بعضی از آن ها نام برده اند. به روایت هومر، پودارگه اسب های آشیل پهلوان یونانی، را به دنیا آورد. بعدها هِزیود شاعر از آیلو و اُکوپته در مقام دختران تائوماس نام برده است. اما هیچ یک از این دو شاعر هارپی ها را موجودات نفرت انگیزی ندانسته اند. در زمانِ ویرژیل، شاعر رومی، هارپی ها مخلوقات هیولامانندی قلمداد می شدند؛ او از یکی از آن ها با نام کلاینو یاد می کند و آن ها را در استروفادس جا می دهد.

جملاتی از کاربرد کلمه هارپی

بیشتر بازسانان، شکارچیان ماهر و فرصت‌طلبی هستند که از هر طعمه‌ای که بتوانند استفاده می‌کنند؛ اما تعدادی از آن‌ها برای شکار طعمه‌های خاصی سازگاری یافته‌اند. برای مثال عقاب ماهی‌گیر تقریباً فقط ماهی صید می‌کند. هما بیشتر خوراک خود را از طریق خوردن مغز استخوان تأمین می‌کند. عقاب هارپی شکارچی پستانداران درخت‌زی جنگل‌های آمازون شامل تنبل‌ها و میمون‌ها است. سنقرها و سارگپه‌ها نیز در شکار جوندگان کوچک مهارت دارند.