کهن دیر

بسکه از مرگ جوانان خانه ویران میکند در کهن دیر جهان یک خانه آباد نیست

این کهن دیر جهان کشته فراوان دارد دم عیسی نفسی جو که دلش جان دارد

در کهن دیر زمان جمله فریبست و غرور وقت آن شد که زنم خیمه بصحرای سرور

آن غزل خوانم که بر دل سرد گرداند جهان جان شود مشتاق رحلت زین کهن دیر خراب

نظارگیان این کهن دیر در مرحله نظر سبک سیر

بر کهن دیر جهان دوست تجلی فرمود جمله ذرات جهان محو شد از عین شهود