نان

در هنگام غروب، این بازار بسیار پررونق و شلوغ می‌باشد. قیمت طلا نیز نسبت به بسیاری از نقاط دنیا پایین‌تر می‌باشد. در خیابان‌های باریک دیگری، گردشگران فروشگاه‌هایی را که نارگیل و قهوه می‌فروشند و در کنار آن‌ها نیز بساط فروش چای دیده می‌شود. تعدادی نانوایی نیز با تنورهای قدیمی در این بازار به پخت نان مشغولند. فروشگاه‌های کوچک پارچه فروشی نیز به فروش چادر بسیار زیبا با حاشیه‌های تزئین داده شده، شلوارهای گلدوزی شده و لباس‌های بلند عربی مشغولند.

داستان‌افغانستانی‌ها درایران مسئله جدیدی نیست وحداقل عمری چند دهه‌ای دارد. . تاکنون رسماً حضور ۵ میلیون نفر مهاجرافغانستانی درایران تأیید شده که بخش زیادی از آن‌ها به‌صورت غیرقانونی‌درایران حضوردارند وازامکانات رفاهی همچون آب، برق، گاز، سوخت، حمل و نقل، نان و آذوقه‌ها، به صورت یارانه‌های پنهان دولتی استفاده می‌کنند.

شد که تیغ آرد زند در گردنش پارهٔ نان داد آن ساعت زنش

داستان‌ها توسط دختر شانزده ساله‌ای به نام کتنیس اوردین[چ] روایت می‌شود که دختری از منطقه ۱۲ است و داوطلب شده تا به جای خواهر دوازده ساله‌اش، پریمرز،[ح] در مسابقات شرکت کند. پسر برگزیده برای مسابقه از این منطقه نیز پیتا ملارک[خ]، همکلاسی سابق کتنیس، است که خانواده‌اش نانوایی دارند و پیشتر یک بار وقتی خانواده کتنیس گرسنه مانده بودند، به او نان داده بود.

بختیاری: درکشوری با شالوده‌های بیمار و شیرازه از هم گسیخته‌ای که فاشیزم قومی بُردهمگانی دارد، در کشوری که شعار محصلین شان مرگ بر دانشگاه یعنی زنده باد خریت باشد، در کشوری که میمون انکشاف یافته یی مثل کریم خرم وزیر فرهنگش باشد، در کشوری که فرهنگ انتحار سبغهٔ دیانت داشته باشد، در کشوری که ریس جمهور و رده‌های اول کشوری اش جز تبعیض و دروغ چیزی نبافند، بجای احساس مسولیت یا باید نان را به نرخ روز چوبخط کرد یا پشت میله‌های محبس باید جان سپرد.

شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان خوشوقت کسی دان که بود همدم نان

نانی بدین صورت به اندازه مشتی کوچک از آرد گندم و چربوی دُنبه و بی شکر و گاهی با شکر. قسمی نان مخروطی چون مچ بسته‌ای و روغن آن از چربوی دنبه و پیه کنند نه روغن. نوعی نان شیرین شبیه به قطاب اندازه محتوی یک مشت گره کرده. شکربوره. مچی.

ای دل بساز با مزه روزی حلال محتاج هیچ نانخورشی نیست نان پاک

نه چنان ژاله کش بگرداند ژاله را نان ز کشتها بفسون

همیشه بادت از پس چاهت از پیش همه راهت ز نان و آب درویش

اصلاح الگوی مصرف و تقویت فرایند بازاریابی و رسیدگی بیشتر به امور بسته‌بندی و توزیع مناسب محصولات غذایی جهت جلوگیری از اتلاف آن‌ها مانند نان و سایر اقلام خوراکی از مهم‌ترین وظایف مسئولین و مردم در هر نظام اجتماعی می‌باشد.

در جستن نان آب رخ خویش مریزید در نار مسوزید روان از پی نان را

شاهزاده مکس از بادن، پست نخست‌وزیری را به آقای ابرت تحویل داده‌است. دوست ما یک دولت کارگری تشکیل می‌دهد که همه احزاب سوسیالیست به آن تعلق خواهند داشت. دولت جدید نباید در وظیفه خود برای تحقق صلح و تأمین کار و نان تعلل بورزد.

کنار معبد/ اسد به جستجوی تکه ای نان است / عبدالله به جستجوی روزی خود می گردد/ در بساط گدائی شان / و دود عودی که او را به خود گرفته

در عمل، امروزه باقلا خواصّ پزشکی سنّتی خود را از دست داده و فقط مصرف خوراکی دارد. در برخی از نواحی باقلاخیز، مانند گیلان و مازندران، باقلای خام، به تفنّن، تنها یا با برخی «مخلّفاتِ» دیگر (مثلاً، در گیلان با کته، «اشپل» یا تخم نمک‌سود ماهی) خورده می‌شود. اما خوردن باقلای پخته گرم (همراه با نمک و گلپر و سرکه) در کوچه و بازار به ویژه در فصل سرما در همه جا معمول است. به گزارش مارتین لیوی، باقلای پخته «یکی از خوراکی‌های عمده مستمندان است و در شهرهای مصر بیش‌تر مردم باقلا و روغن و سرکه را با نان لقمه کرده به عنوان صبحانه می‌خورند». در ایران، باقلا جزء اصلی چند خوراک، از جمله باقلاپلو، خورشِ باقلا، باقلا قاتق و کوفته باقلا نیز هست.

خلاف امر یزدان بود و شرع پاک پیغمبر رضای‌ خواجه‌ای‌ چو نان که‌ چونین زسم و آیینش

خوشه از تو خرمن از تو نان ز تو دست گیرا از تو و دندان ز تو

تمام کارهای خانه به عهده زن هاست. دختران و زنان ایل هر صبح از کوه و دشت، هیزم سوخت خود را گرد آوری می‌کنند و پس از آن از رودخانه یا چشمه، مشک‌های آب را پر می‌کنند و به پشت می‌گیرند و به چادر می‌آورند. سپس گندم و برنج را در هاون‌های چوبی به نام «دیوَک» می‌کوبند و پوست آن‌ها را می‌گیرند. هنگام کوبیدن، آهنگ ویژه‌ای را زیر لب زمزمه می‌کنند که آهنگ «برنج کوبی» نامیده می‌شود. پس از آن آرد را خمیر و چانه می‌کنند و از آن نان می‌پزند. نان را روی ساج‌های فلزی می‌پزند. نخست ساج را روی اجاق جلوی چادر گرم می‌کنند؛ و سپس چانه‌های خمیر را روی «نان بند» پهن می‌نمایند و روی ساج می‌اندازند تا پخته شود. تمام خوراک‌های گوناگون دیگر نیز روی همین اجاق‌های جلوی چادر تهیه می‌شود.

جمله را بی جوع آرامی نبود هیچ کس در نان و در نامی نبود

پیش هر ناکس و خسیس و بخیل از پی نان مباش خوار و ذلیل