ماه قمری

روزهای سپید یا ایام‌البیض، به روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری گویند. به باور مسلمانان ایام‌البیض ماه‌های رجب، شعبان و رمضان، دارای فضیلت بسیار هستند. «ایام‌البیض» یعنی روزهایی که شب‌هایش سفید است. منظور، سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه قمری است که «شب‌های مهتاب» دارند.

دو تا از سه پادشاهی دیگر، بکجه و شیلا، در پاسخ به تهدید گوگوریو اتحاد تشکیل دادند که منجر به صلح نسبتاً متعادلی شد. در تنها درگیری در زمان سلطنت آن‌وون، در نهمین ماه قمری سال ۵۴۰، بکجه قلعه یوسان را محاصره کرد، اما آن‌وون ۵,۰۰۰ سوار را فرستاد و مهاجمان را بیرون کرد.

آثاری که از دوران پارینه‌سنگی یافت شده نشان می‌دهد که انسان از آن دوره شمار روزها را بر اساس دوره‌های گام‌های ماه نگه می‌داشته که هر دور کامل از اهله، خود یک ماه قمری است. بنابرین اولین ماهشماری به صورت قمری بوده و سپس در دوره‌های بعد با تشخیص تغییر فصول و تعیین سال خورشیدی (۳۶۵٫۲۵ روزه) که به ازای ۱۲ ماه قمری و حدود ۱۱ روز اضافی است سال خورشیدی به دوازده ماه قمری تقسیم می‌شده و کسر ۱۱ روز به انحای مختلف کبیسه‌گیری می‌شده‌است. در اطوار تقویم بشری با تعیین دقیقتر فصول و تشخیص نقاط اعتدالین و انقلابین خورشید، سال به چهار فصل متمایز شده و تمام سال به ۱۲ قسمت برابر تقسیم گردید که هر قسمت یک برج فلکی نامیده می‌شود و به ازای یک ماه خورشیدی است.

شاه پس از ۱۵ سال بر تخت سلطنت در سومین ماه قمری سال ۵۴۵ درگذشت. به او لقب سلطنتی پس از مرگ پادشاه آن‌وون داده شد.

ماه قمری بر [دورهٔ تناوب] حرکت کره ماه به‌دور زمین بنا شده‌است و طول آن تقریباً برابر است با مدت زمانی که طول می‌کشد تا کره ماه یک دور کامل به دور کره زمین بچرخد. در تقویم قمری ملاک ماه هلالی است که در گردش ماه به دور زمین فاصله زمانی ایجاد دو هلال ۲۹٫۵۳۰۵۹ روز طول می‌کشد که به آن ماه قمری می‌گویند. با توجه به مدت زمان تقریبی ۲۹٫۵۳ روز، ماه‌های تقویم قمری ممکن است ۲۹ یا ۳۰ روز داشته باشند که این تعدادِ روزها در سال‌های مختلف، متفاوت می‌باشد.

ادریسی نقل می‌کند که از لیشبونه (لیسبون) به مراکش سفر نموده است و قسطنطنیه را مشاهده نموده است. سپس از جنوب فرانسه با کشتی به انگلستان رفته است. وی در اقیانوس اطلس بر روی جزر و مد دریا مطالعه نموده و اشاره می‌کند که در ۱۳ تا ۱۵ ماه قمری بر اثر جاذبهٔ ماه جزومدهای بزرگی در آنجا رخ می‌دهد.

بانو چوی در ششمین روز از یازدهمین ماه قمری در یازدهمین سال سلطنت پادشاه هیون‌جونگ متولد شد که در تقویم میلادی به ۱۷ دسامبر ۱۶۷۰ ترجمه می‌شود. او دختر کوچکتر چوی هیو-وون و بانو هونگ، از قبیله نامیانگ هونگ بود. او یک برادر بزرگتر به نام چوی دونگ‌هو و یک خواهر بزرگتر به نام بانو چوی داشت.

متوسط هر ماه قمری هلالی ۲۹٫۵۳۰۵۹ روز بوده که با تعدیل آن به صورت عرفی و تقویمی ۲۹ یا ۳۰ روزه می‌باشد؛ و مدت زمان اقامت خورشید در هر برج فلکی زمان متفاوتی است که میانگین آن ۳۰٫۴۳۶۸۵ روز بوده که به صورت تقویمی ۲۸، ۲۹، ۳۰ یا ۳۱ روزه است. ضمن اینکه در تقویم هجری خورشیدی برجی ۳۲ روز تقویمی نیز معمول بوده‌است.

ماه، یکای زمان به ویژه در گاه‌شماری ‌ها است که به هر یک از ۱۲ بخش از یک سال گفته می‌شود. به‌طور معمول دو گونه کلی ماه خورشیدی (شمسی) و ماه قمری (مَهی) در گاه‌شماری‌ها معمول است.